Ter inleiding,

Beste lezer,

Elke dag plaats ik op deze blog een artikel waarvan ik denk dat ie de moeite waard is om te lezen. Nu is het natuurlijk zo dat het ene artikel wellicht beter is dan het andere, maar de reden om een artikel te plaatsen is niet voor mij om ‘de waarheid’ te verkondigen, maar omdat er in een artikel soms gezichtspunten staan die wellicht voor de lezer de moeite waard zijn. Het kan ons wakker schudden, het kan een andere kant van een onderwerp belichten, soms misschien voor een enkel detail licht werpen op een zaak. En natuurlijk kunnen er in een artikel ook dingen staan waar u als lezer het niet mee eens bent, of die gewoon onjuist zijn. En omdat bij de beschrijving van de werkelijkheid er vele manieren zijn om deze te karakteriseren, afhankelijk van de waarneming van de schrijver en zijn beoordeling daarvan, kan er natuurlijk altijd iets toegevoegd dan wel gecorrigeerd worden. Door het standpunt van de schrijver kan een artikel natuurlijk ook eenzijdig zijn. Dat is allemaal mogelijk. Ik sta daarom open voor inhoudelijke reacties van lezers die een toegevoegde waarde kunnen zijn voor het belichtte onderwerp.

Zo kreeg ik een reactie binnen van Hugo van der Zee over een artikel van Pieter Lakeman van 25 augustus over Griekenland. De hele kwestie rond Griekenland is dermate gecompliceerd dat ik ook vele artikelen over dit onderwerp geplaatst heb. Het is aan de lezer uit het geheel van informatie die over deze complexe situatie (de oprichting van de EU, de invoering van de Euro, etc.) bekend is, een oordeel over de situatie te vellen. Het artikel van Pieter Lakeman had als titel:

“Draghi en Merkel forceren bankroet van Griekenland”

In het artikel van Lakeman is de volgende passage te lezen:

“Ieder weldenkend mens weet dat de Grieken hun staatsschulden nooit kunnen afbetalen. Tot nu toe lagen daar twee oorzaken aan ten grondslag. Oorzaak nr. 1 is dat de Grieken al vele tientallen jaren lang minder produceren dan dat ze consumeren, zoals Telegraafcolumnist Jaap van Duijn onlangs uitgebreid betoogde. De tweede oorzaak is dat vermogende Grieken al decennialang minder belasting betalen dan ze strikt genomen verplicht zouden zijn.”

Hartelijke groet, Fredie de Mooy

Hieronder de reactie van Hugo van der Zee:

Het klopt dat Griekenland minder is gaan produceren. Maar de oorzaak  ligt juist bij de EU. Hier een stukje uit een eerder artikel `Schuld en boete, de prijs van ons geldstelsel`

Duitsland, dat grotendeels verantwoordelijk voor de afspraken en richtlijnen van de nieuwe Europese Unie was, kwam deze richtlijnen consequent niet na. Door volstrekt tegen de afspraken een harde loonmatiging en deflatiepolitiek te voeren wist Duitsland haar positie ten opzichte van de andere Europese landen nog verder te versterken. Daarbij kregen de grote Duitse industrieën nog eens extra subsidie. Landen als Griekenland, Spanje en Portugal, waar de lonen in de productieve sector al laag waren, konden hier onmogelijk in mee. Duitsland creëerde zo een enorm handelsoverschot. En omdat 80% van de Europese markt lokale handel is, betekende dat eenvoudig dat andere (zwakkere) landen tekorten moesten hebben. De lokale Griekse economie, die tot voor de Euro nog zeer productief was, kon niet opboksen tegen de lage prijzen en werd zo gedwongen te importeren. Volgens Heiner Flassbeck, de directeur van het gezaghebbende economische orgaan UNCTAD was deze strategie van het begin af aan een politieke keuze van Duitsland. Het is een typisch voorbeeld van wat men in het Engels een ‘beggar thy neighbour’ politiek noemt. Hierbij probeert een land haar economische situatie te verbeteren door de economie van andere landen te verslechteren.

De tweede oorzaak is dat vermogende Grieken al decennialang minder belasting betalen dan ze strikt genomen verplicht zouden zijn.

Dit geldt voor de rijke minderheid, met name de reders, maar niet voor de gemiddelde Griekse burger