Syrië–De internationale wet als een rolletje toiletpapier

Door: Willy van Damme

Bron: https://willyvandamme.wordpress.com/2016/08/24/syri-de-internationale-wet-als-een-rolletje-toiletpapier/

Het Turkse leger is zoals verwacht deze ochtend (24 aug.) de stad Jarabloes aan de grens met Syrië en de rechteroever van de Eufraat binnengevallen. Eerder deze week bedreigde de Amerikaanse regering de Syriërs en Rusland met een tegenaanval moesten die met hun luchtmacht optreden tegen de gewapende acties van de Koerdische YPG.

Rare logica

Deze YPG is bezig haar controle over de provincie Hasakah aan het verstevigen en arresteerde de vorige week er enkele politieke opposanten waartegen betogers dan op straat kwamen. Dit weekend viel men dan in de stad Hasakah de veiligheidsdiensten van de Syrische regering aan, zijnde de politie, de Nationale Verdedigingskrachten (een lokale militie) en het leger.

Toen  de Syrische luchtmacht de orde wou herstellen stuurde de VS er haar luchtmacht op af. Ei zo na en in overleg met Rusland werd een zwaardere confrontatie vermeden. Naar de legaliteit van al dit optreden stelt zich hier in het westen of in Turkije zo te zien niemand vragen. Maar dat is hier traditie. Zie Libië, Irak, enzovoort.

Het argument is dat ISIS een gevaar voor het westen is en dus mag men ISIS in Syrië zomaar aanvallen. Merkwaardige logica. Het staat bovendien zwart op wit vast dat ditzelfde westen en Turkije ISIS jarenlang niet alleen tolereerden maar het zelfs bewapenden. En daarna dan het argument van een dreigend ISIS gebruiken om er in Syrië maar op los te schieten is de wet verkrachten.

Turkse invasie Syrië - 24 augustus 2016

Het Turkse leger is deze ochtend Syrië binnengerukt om de grensstad Jarabloes te veroveren. Ze heeft hiervoor een vermoedde 1.500 jihadisten verzameld komende uit de streek rond de stad Azaz, een door jihadisten bezette kleine corridor aan de Turkse grens ten noorden van de stad Aleppo. Die moeten niet alleen ISIS uit de stad verdrijven maar ook de Koerden van de YPG verjagen. Zowel die jihadistische groepen, de YPG als de Turken zijn officieel bondgenoot van de VS. Een knoeiboel zoals blijkbaar alleen de VS kan veroorzaken. De YPG spreekt van een Turkse daad van oorlog in samenspraak met de Syrische regering. Voor Turkije moet de Koerdische YPG terug naar de oostelijke oever van de Eufraat. Nadat de VS eerst een kalifaat wou voor het oosten van Syrië wil men er nu duidelijk een zogenaamde Koerdische staat. Zolang Syrië maar vernield raakt dus.

De Verenigde Naties werd in 1945 opgericht om de internationale wetten te doen respecteren. Zo hoort het. Landen mogen de grenzen van andere landen niet schenden behoudens ze door dat land worden aangevallen.

En dit mag ook pas nadat alle vreedzame opties zoals onderhandelingen zijn uitgeput. Het voorbeeld van de invasie van Cambodja door Vietnam in 1978 is een klassiek voorbeeld. Vietnam werd om de haverklap door de Rode Khmer, toen heersers over Cambodja, aangevallen met veel doden tot gevolg.

Vietnam poogde te onderhandelen maar China en de VS saboteerden dat. Waarna Vietnam eigenmachtig maar gerechtigd optrad. De Russische reactie tegen de agressie van Georgië in augustus 2008 is een ander schoolvoorbeeld.

Jarabloes & Manbij - Militaire situatie - 1 - 10 augustus 2016

De kaart is twee weken oud. Sindsdien is Manbij geheel in handen gevallen van de Koerdische YPG en het zogenaamde Syrische Democratische Front, een zoveelste stel Amerikaanse huurlingen. Jarabloes ligt ten noorden aan de rechteroever van de Eufraat. Het is de laatste belangrijke aan Turkije grenzende stad die ISIS bezet. Het blauw op de kaart is de rivier de Eufraat. Turkije zegt dus wie waar in Syrië mag leven. Van arrogantie en crimineel gedrag gesproken. In wezen is dit dus een oorlog op de kap van Syrië tussen de VS en Turkije waarbij de VS de PKK, hier dan vermomd als YPG, gebruikt. De PKK is officieel volgens de VS een stel terroristen. Geel is YPG/PKK, zwart is ISIS, wit is Turkije.

Charles Michel

Hier in het geval van Syrië is niet zozeer ISIS de agressor maar het westen met daarbij Turkije en de salafistische vrienden uit het Arabisch schiereiland. Zij verzamelden de tienduizenden Syriëstrijders, creëerden ISIS en gaven dat tuig geld, wapens en alle materiaal dat zij nodig hebben, incluis steun vanuit de media, ngo’s en de diplomatie. Het westen regelde het koppensnellen.

Dat is daarom pure agressie. En gezien het onvoorstelbaar brutale karakter van die Syriëstrijders is dat een oorlogsmisdaad zoals er maar weinig voorheen plaats hadden. Toch in de voorbije eeuwen. En wat doet de VN die moet instaan voor het doen respecteren van de internationale rechtsregels? Zwijgen en in de meeste gevallen die terroristen zelfs steunen.

Typerend is de brief gericht aan een protesterende burger en verstuurd vanuit het kabinet van premier Charles Michel. Hierin rechtvaardigde hij de Belgische interventie aan de kant van de VS door een deel van VN-resolutie 2253 van 17/12/2016 te citeren .

Een cruciaal element uit die resolutie vergat hij echter – duidelijk heel bewust – te vermelden. Namelijk dat men alleen maar met het akkoord van de Syrische regering in Syrië tegen ISIS mag optreden.

En die toelating weigert men te vragen. De resolutie roept zelfs op tot samenwerking met de Syrische regering. België vertikt het en blijft in feite al Qaeda steunen. Een overtreding van diezelfde resolutie 2253.

Het toont het misdadig karakter van de man die gewoon de internationale rechtsregels en de VN-resoluties aan zijn laars lapt. Maar ja, deze en de voorgaande regering gingen voluit voor hun steun aan het grootste stel criminelen die deze aardbol ooit aanschouwde. De regeringspartijen mogen er fier op zijn.

Willy Van Damme

NASCHRIFT

Kort na het plaatsen van dit artikel deed de Amerikaanse vicepresident Joe Biden bij zijn bezoek aan Turkije over de kwestie een aantal wel heel merkwaardige uitspraken. Terwijl de Syrische en Turkse Koerden van de YPG/PKK gesteund door de VS tot eergisteren west- en noordwaarts oprukten om de steden Jarabloes en al Bab op ISIS te veroveren klonk Biden plots totaal anders.

Neen, stelde hij, de Koerdische YPG moet alle gebied ten westen van de Eufraat nu verlaten zo niet wordt hun alle Amerikaanse steun ontnomen. Dus om twaalf uur schiet men aan de zijde van de Koerdische YPG/PKK en een uur later stuurt men geen nieuwe wapens maar bedreigingen, terugtrekken of je hebt gedaan. Verder vertelde Biden dat er geen sprake kan zijn van een autonome Koerdische enclave in Syrië. Met andere woorden: een zeer koude douche voor de YPG/PKK van de ‘vrienden’!

Van een totaal onbetrouwbare ‘partner’ gesproken. Want uiteindelijk valt Turkije Jarabloes alleen aan om te verhinderen dat de aartsvijanden YPG/PKK het veroveren. De ‘verovering’ van Jarabloes was trouwens merkwaardig. Toen men de stad aanviel was ISIS er weg. Volgens sommigen al dagen. Wat nogmaals collusie tussen Ankara en ISIS doet vermoeden. Er is hier dus geen schot gelost!

Turkse Grijze Wolven in Jarabloes - 24 augustus 2016

Een van de (sic) vrijheidsstrijders die Jarabloes ‘veroverden’ maakt met zijn rechterhand het teken van de neofascistische terreurgroep De Grijze Wolven. Deze was vooral in de jaren zeventig van de vorige eeuw in Turkije actief en streefde naar een heel heel Groot Turkije, incluis gebieden in China. Merk ook de Turkse graffiti op de muur.

Maar wat er dan met die zone ten westen van de Eufraat moet gebeuren bleef bij de VS en Turkije, beiden oorlogsmisdadigers, duister. Zeker is dat de door Turkije geleide jihadisten al slag leverden met de YPG/PKK en hun hulpjes van het zogenaamde Syrische Democratisch Front.

Gans de zaak toont nogmaals eens hoe totaal onbetrouwbaar de VS in haar buitenlands beleid is. De Iraanse geestelijke leider Ali Khamenei zegde dit het voorbije jaar al herhaaldelijk naar aanleiding van de Amerikaanse obstructie rond het nucleair akkoord met Iran.

Turkije dreigde aan haar zuidergrens een gebied onder controle van de PKK te krijgen wat tot een definitieve destabilisatie van het land zou leiden. Een enorm gevaar voor Ankara welke tot die radicale ingreep leidde.

Vorige week zou trouwens een nauwe medewerker van Hakan Fidan, baas van de Turkse geheime dienst MIT, in Damascus geweest zijn. Ook waren er vooraf volgens bronnen over de kwestie contacten met Moskou. En die gaven volgens bepaalde bronnen groen licht. De reacties van Moskou en Damascus op die Turkse inval waren trouwens opvallend milder dan die van de YPG.