Het leed in het Midden-Oosten is onvoorstelbaar, honderdduizenden doden, een veelvoud aan verminkten en miljoenen mensen op de vlucht. De vluchtelingen zijn meestal al hun essentiële dingen kwijt, immaterieel en materieel. Hun sociale gemeenschappen zijn verdwenen, gedood, uiteengedreven en ook niet zelden eerst voorafgegaan aan sociaal verval op basis van stokerij met leugens en misleiding onder het mom van verdeel en heers. Het is allemaal letterlijk geheel onvoorstelbaar…
Maar ook de verwoesting van het Midden-Oosten als werelddeel is onvoorstelbaar, ook hier immaterieel en materieel. Eveneens wat daar verwoest is aan cultuurschatten, het is immers een heel belangrijke bakermat van de mensheid?
Het leed wordt onderstreept door de diverse, overal optredende, tirannieke milities, hoe deze verder ook allemaal mogen heten. Wat deze gemeen hebben is de onbeperkte hoeveelheid financiële- en geavanceerde militaire middelen, in combinatie met barbaarse- onmetelijke onmenselijkheid, die wij vooral kennen uit de verhalen van de misdaden bijv. van de nazi’s. En tegenwoordig ook uit de tot voorkort nog onbekende verhalen over “onze” laatste jaren in wat toen nog Nederlands-Indië werd genoemd.
Dat er een vluchtelingenstroom naar Europa opgang is gekomen is onvermijdelijk, waar zouden deze vluchtelingen dan anders heen kunnen gaan met enige hoop voor een toekomst?
Dat een enorme vluchtelingenstroom, welke je om die redenen ook volksverhuizing zou kunnen noemen, ook enorme consequenties moet krijgen voor de landen waar deze vluchtelingen hun heil zoeken, is evident. En omdat de vluchtelingen vanuit een geheel andere culturele-, sociale- en natuurlijke omgeving komen, vergroot dat nog eens de gevolgen voor de ontvangende landen, met onderling ook weer erg uiteenlopende culturele-, sociale- en natuurlijke omgevingen.
De centrale vraag hier is nu, hoe kan dat allemaal zo opeens?
“Opeens” kan hier wel gesteld worden, want sinds de stichting van de staat Israël is het , met name in het Midden-Oosten, militair gespannen met een aantal oorlogen met Israël achter de rug, maar sinds 2001 is er daar met sneltreinvaart een onvergelijkbare situatie van instabiliteit ontstaan, waarvan vele nu nog bestaande landen de dupe zijn en verschillende landen feitelijk ten onder zijn gegaan.
Het wel heel bijzondere van “het bewustzijn” in onze Europese maatschappijen is, dat deze vraag eigenlijk nooit echt serieus zó wordt gesteld, dat een antwoord mee kan worden opgeëist.
Zeker, er worden wel deelvragen gesteld, of schijnvragen. En in de politieke verantwoording worden dan deel- en schijnantwoorden gezocht en gevormd. En daarbij gaat het vooral over de vreselijke ‘terroristen’, waar er steeds meer van komen. En dat deze (te vuur en te zwaard) bestreden moeten worden. En zelfs, dat we in oorlog zijn met hen. Alsof er geen oorlogsrecht zou bestaan…
En verder is er de weergaloze mediapropaganda over leiders die niet deugen en die massavernietigingswapens zouden hebben en deze wapens willen inzetten tegen misschien zelfs wel Europa, maar deze zeker ter onderdrukking van het eigen volk zullen gaan inzetten. En blijkt dan, even later, dat dit uitsluitend propagandataal is geweest, dan heeft dat geen ènkele consequentie voor de misdadigers, die ons in deze propaganda hebben doen geloven. Omgekeerd, wij burgers geloven altijd maar weer opnieuw in diezelfde propaganda, totdat deze natuurlijk ook weer doorgeprikt wordt en steeds opnieuw géén consequenties heeft voor veelal diezelfde misdadigers. We lijken het dus kennelijk allemaal wel prima te vinden, die propaganda.
In ieder geval zal er niemand meer in Europa rondlopen, die niet op de hoogte is van enige vorm van contact tussen onze eigen misdadigers, wiens mediapropaganda wij steeds opnieuw geloven en hen die wij vreselijke ‘terroristen’ noemen. En ook dit roept géén echte vragen op (die daarmee tot consequenties leiden).
Dat het leven met deze vragen wel buitengewoon belangrijk is, blijkt uit het al jaren ter beschikking zijn van openbare feiten, welke NIETS aan duidelijkheid te wensen laten:
Er bestaat een (openbaar) politiek besluit vanuit het militair en economisch machtigste land van de wereld, welke al jaren voor 2001 werd voorbereid, en vóór 9-11 2001 (de aanslag in New York) definitief en tot in detail werd vastgesteld. Dit is dus ver voor “hoe dat nu opeens allemaal zo kan”. In maart 2007, waar VS-generaal Wesley Clark door een TV-interview, waarvan de video-opname via You-Tube op het internet viraal ging, kwam dit onthullende besluit voor iedereen onontkoombaar wereldwijd beschikbaar.
De meeste mensen in Europa waren en zijn hiervan niet op de hoogte en de traditionele media mogen op dit politiek-militair gebied niets aan de orde brengen, voor hen geldt alleen het voor het voetlicht brengen van propaganda, daar worden ze voor betaald. Maar zouden onze leidende politici hiervan ècht en helemaal NIET op de hoogte zijn? En daarbij dan dus totaal blind?
Nu ja, welk antwoord hierop ook zal klinken, in alle gevallen ontstaat een absurde- en volkomen onverantwoordelijke situatie.
Het wordt de hoogste tijd dat wij ons minder laten vertegenwoordigen, door zelf meer verantwoordelijkheid voor het eigen culturele-, sociale- en ook privéleven te dragen en de verantwoordelijken op hun resterende verantwoordelijkheid zo aan te spreken, dat zij in staat zullen zijn tot respect voor de burger, zoals wij op deze wijze respect kunnen hebben voor onze vertegenwoordigers, die zo werkelijk namens ons kunnen optreden.
Het wordt de hoogste tijd. De individuele mens is aan zet. Dit mag niet nog langer verzaakt worden!
De tekst uit de video luidt:
CLARK: ongeveer 10 dagen na 9/11, ging ik naar het Pentagon, en ik ontmoette daar [Defensie] Secretaris [Donald] Rumsfeld en plaatsvervangend secretaris [Paul] Wolfowitz. Ik ging naar beneden om hallo te zeggen tegen sommige van de mensen op de generale staf die voor mij werken.
Eén van de generaals belde me op en zei: “Mijnheer, u zou moeten komen om mij te spreken.” Ik zei: “Mijnheer, u heeft het veel te druk.” En hij zei: “Nee, nee! We hebben besloten – we gaan in oorlog met Irak!” Dit is op of rond 28 september. Ik zei: “We gaan in oorlog met Irak? Waarom!?” Hij zei: “ik weet het niet” zei hij, “Ik denk dat ze niet weten wat te doen.” Dus zei ik, “vonden ze belastende informatie inzake Saddam richting Al Qaida?” Hij zei: “Nee, nee, daarover is er niets nieuws. Ze hebben net besloten om in oorlog te gaan met Irak.” Hij zei: “Ik vermoed dat het zoiets is als, wat te doen met terroristen, we hebben een goed militair apparaat, we kunnen regeringen omverwerpen.”
Vanuit dit gesprek kwam ik een paar weken later bij hem terug, op dat moment waren we Afghanistan aan het bombarderen. En toen zei ik, “Zullen we nog altijd in oorlog gaan met Irak?” En hij zei: “Oh, het is erger dan dat.” Hij zei- hij pakte wat papieren van de andere kant van zijn bureau op en hij zei: “Ik heb dit van hierboven”, wat betekent van de staatssecretaris van Defensie. En hij zei: “Dit is een memo wat beschrijft hoe we 7 landen in vijf jaar zullen gaan uitschakelen. Te beginnen met Irak, vervolgens Syrië, Libanon, Libië, Somalië, Soedan, en tenslotte Iran.”
Originele tekst:
CLARK: About 10 days after 9/11, I went to the Pentagon, and I saw [Defense] Secretary [Donald] Rumsfeld and Deputy Secretary [Paul] Wolfowitz. I went downstairs to say hello to some of the people on the joint staff that used to work for me.
One of the generals called me in and said, “Sir, you gotta come in and talk to me.” I said, “Sir, you’re too busy.” And he said, “No, no! We’ve made the decision — we’re going to war with Iraq!” This is on or about the 28th of September. I said, “We’re going to war with Iraq? Why!?” He said, “I don’t know!” He said, “I guess they don’t know what else to do.” So I said, “Did they find some information connecting Saddam to al Qaeda?” He said, “No, no, there’s nothing new that way. They just made the decision to go to war with Iraq.” He said, “I guess its like we don’t know what to do about terrorists, but we’ve got a good military and we can take down governments.”
So I came back to see him a few weeks later, and by that time, we were bombing in Afghanistan. And I said, “Are we still going to war with Iraq?” And he said, “Oh, its worse than that.” He said– he reached over on his desk and he picked up a piece of paper, and he said, “I just got this from upstairs,” meaning the Secretary of Defense’s office. And he said, “This is a memo that describes how we’re going to take out seven countries in five years. Starting with Iraq, and then Syria, Lebanon, Libya, Somalia, Sudan, and finishing off Iran.”
De werkelijkheid kent vele lagen. En vragen brengen deze lagen uiteindelijk steeds in beeld.
Een vraag welke nu naar boven kan komen is: Waarom willen machtsstructuren in de VS (en NAVO) deze 7 landen uitschakelen. Al snel komt dan naar boven: grondstoffen (olie). Dat is onweerlegbaar een feit en ook iets wat dezelfde Clark in een andere video-opname (zie internet), vermoedelijk wel op persoonlijke titel verklaart. Maar er zijn meer lagen… Onder o.a. de categorie “IGE” wordt vanuit diverse “teksten” etc. op de website meer zichtbaar gemaakt over deze lagen.
Hoe dieper de laag, des te groter en verrijkender de gevolgen. Een oppervlakkiger laag beweegt immers uiteindelijk altijd mee op de onderliggende… en niet omgekeerd.
NB:
M.b.t. de “categorieën” en “tags” wordt de website www.apokalypsnu.nl op dit moment geüpdatet… dit kan een paar weken duren…