Door: GuidoJ.
Oud-premier mr. Dries van Agt (1931), is een bijzonder man. Na zijn pensionering is hij volledig in de Israëlisch-Palestijnse zaak gedoken en trok daaruit zijn conclusies. Allereerst besefte hij, dat hij tijdens zijn minister-presidentschap, volkomen verkeerd de situatie Palestijnen vs. Israël had ingeschat. Het zijn -zo is zijn conclusie- met name de Palestijnen die onze empathie en sympathie verdienen, omdat zij als volk volledig onder de voet gelopen worden door de Israëlische bezettingsmacht, die voortdurend buitenproportioneel geweld hanteert. Onmenselijke taferelen zijn het gevolg en de wereld kijkt toe en doet (bijna) niets.
“Pas in de jaren ’90 bracht een bezoek aan het Heilige Land mij in bezet Palestijns gebied.
Daar vielen me de schellen van de ogen. Wat ik daar hoorde en zag, verbijsterde mij.
Waarom was ik hieromtrent tot dan toe onwetend geweest?”
Maar daar bleef het niet bij voor Van Agt, want hij verzuimde en verzuimt niet om de huidige politieke leiders op hun plichten te wijzen. Zo schreef hij een open brief aan de huidige premier van Nederland, VVD-er Mark Rutte, waarin hij hem oproept om toch vooral zijn empathie te tonen richting het Palestijnse volk en zich in dit conflict niet afzijdig te blijven houden. Want niets doen is naar de mening van Van Agt ook medeplichtig zijn aan de onderdrukking en uitbuiting van het Palestijnse volk. Het gaat er bij deze erudiet man vooral om, dat er gemeten wordt met gelijke maten, dat het recht mag zegevieren, dat Israël geen eigen rechter mag spelen, noch internationale VN-besluiten naar believen naast zich neer kan leggen.
Is dit allemaal opgebouwd ‘krediet’ vanuit het afgrijselijke verleden. Is het -vanuit dat verleden- gerechtvaardigd om het principe ‘Oog om oog, tand om tand’ toe te passen..? En dan nog eens bij een ‘buurman’, die geen enkele schuld draagt aan dat afgrijselijke verleden.. Werkt het verleden zodanig traumatiserend, dat je bijna dezelfde misdaden begaat, als waarvan je ooit zélf slachtoffer bent geweest..? Maar ook het tot oorlogsmisdadiger verklaren van Benjamin Netanyahu is een daad van politiek verzet. Opzienbarende omdat de kwalificatie ‘oorlogsmisdadiger’ nogal heftig is. Maar juridisch gezien is er wat deze kwalificatie betreft, geen speld tussen te krijgen..
Kortom achtergrond bij dit gesprek, die alle aanleiding geeft tot een uiterst indringende gedachtewisseling. Het gesprek werd afgelopen augustus opgenomen en gefilmd en gemonteerd door Jurgen Deleye.