Is Rusland werkelijk zo’n gevaarlijke vijand?
19 FEB 2018
Het Ron Paul Instituut is vernoemd naar Dr. Ron Paul, een voormalig lid van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden voor de Republikeinen. In 2008 en 2012 dong hij mee naar de nominatie als presidentskandidaat voor de Amerikaanse Republikeinse Partij en in 1998 was hij daadwerkelijk presidentskandidaat voor de Libertarische Partij. Ron Paul is bioloog en arts, onder andere bij de Amerikaanse luchtmacht en hij specialiseerde zich verder in gynaecologie en verloskunde aan de Universiteit van Pittsburgh. Paul is activist en hangt een consistent life ethic aan, wat onder andere betekent dat hij tegen de doodstraf is en voor het homohuwelijk.
Ron Paul: Nederlandse leugens over Putin’s ‘Agressie’ onthult de oorlogsagenda van de NAVO (Nederlandse vertaling)
De Nederlandse minister president Mark Rutte werd deze week gedwongen een motie van wantrouwen te ondersteunen nadat zijn buitenlandse minister uiteindelijk een gevaarlijke leugen bekende, die hij twee jaar lang wist te verzwijgen over de Russische president Vladimir Putin.
Halbe Zijlstra trad maandag af met gebogen hoofd als Minister van Buitenlandse Zaken, nadat hij toegaf een verhaal te hebben te hebben verzonnen over zijn ontmoeting met Putin, die zogenaamd persoonlijk van hem zou hebben gehoord dat hij een ‘groter Rusland’ zou willen creëren. Dit heeft premier Rutte gedwongen een motie van wantrouwen te ondergaan vanuit het parlement.
Uiteindelijk overleefde hij deze motie van wantrouwen. Wanneer de meerderheid de motie tegen Rutte had aangenomen was de regering gevallen.
Maar de zware schade die de Nederlandse overheid heeft opgelopen is niet zo gemakkelijk te herstellen door het feit dat Rutte mocht aanblijven. Wat er deze week is aangetoond is dat een oudgediende van de regering roekeloos glasharde leugens vertelt in een poging Rusland te demoniseren. Maar ook om de internationale relaties te vertroebelen. En de toch al ontvlambare geopolitieke spanningen aan te wakkeren.
Zijlstra beweerde twee jaar geleden in 2016 dat hij persoonlijk getuige was geweest van het feit dat de Russische leider Vladimir Putin blufte over het creëren van een ‘groter Rusland’, dit impliceert het inlijven van Oekraïne, de Baltische Staten en Belarus en Kazachstan.
De onlangs afgetreden Nederland top diplomaat beweerde dat hij Putin had horen zeggen in aanwezigheid van anderen tijdens het Russische topoverleg in het buitenhuis van Putin in 2006.
Deze week trad hij uiteindelijk naar buiten en gaf ten overstaan van het parlement toe dat hij feitelijk niet aanwezig was geweest bij deze zogenoemde bijeenkomst. Desondanks houdt hij vol dat een vertrouwelinge die zich onder de gasten bevond in Putin’s buitenhuis hem heeft geïnformeerd over het veronderstelde ‘Groter Rusland-plan’. Maar hoe kunnen we nu nog vertrouwen op de woorden van een zelfbenoemde leugenaar.
De baas van Zijlstra, premier Rutte, probeerde dit schandaal te bagatelliseren, door te beweren dat de minister van BuZa een ‘grote fout’ had gemaakt, maar dat ‘liegen geen doodzonde is’.
Rutte wordt ruw uit zijn droom geholpen, door zijn arrogante denkwijze. Omdat inderdaad zijn regering betrapt is op een hele ernstige leugen waarvan de gevolgen verstrekkend zijn als het gaat om thema’s als oorlog en vrede in Europa. De in diskrediet gebrachte voormalige minister Zijlstra wordt beschuldigd van grove vertekening van het buitenlands beleid van Rusland.
Sinds de illegale coup in Oekraïne (begin 2014) steun kreeg van de VS en Europa is de geopolitieke realiteit op zijn kop gezet. Amerikaanse en Europese mainstream media hebben meedogenloos de anti-Rusland propaganda rondgestrooid waarin Moskou wordt beschuldigd van agressie en expansiedrift in Europa.
Deze stortvloed aan anti-Russische propaganda, uitgebraakt door Washington, Pentagon, NATO en de Europese Unie, heeft de ergste crisis in de relaties met Rusland gecrëeerd sinds de koude oorlog die dertig jaar geleden eindigde. Er zijn reële angsten dat de toenemende crisis zou kunnen escaleren in een nucleaire wereldoorlog.
Daarom is Zijlstra’s overtreding niet zo maar een leugen. Zijn opzettelijke publieke misleiding heeft direct bijgedragen aan een ernstige verstoring van de geopolitieke relaties. Je zou zelfs kunnen beweren dat zulke verwerpelijke opmerkingen neerkomen op het aanzetten tot oorlog, wat een doodzonde is volgens de Neurenbergse rechtsbeginselen.
Sikorski, die een fervent voorstander was van de opbouw van NAVO-strijdkrachten tegen Rusland, beweerde naar verluidt dat hij heeft opgevangen dat Vladimir Poetin bezig was om Oekraïens grondgebied te annexeren in een geheime complot.
Helaas staat de zaak van deze leugenachtige Nederlandse senior politicus niet op zichzelf. Weet dat de voormalig Poolse minister Radek Sikorski is betrapt op het vertellen van soortgelijke lasterlijke leugens over 2014. Hij beweerde dat hij Poetin aan de Poolse premier Donald Tusk hoorde voorstellen om Oekraïne op te delen tussen Polen en Rusland.
Sikorski werd gedwongen de beweringen die werden gepubliceerd in de Amerikaanse media, snel in te slikken en hij moest toegeven dat hij niet aanwezig was bij de genoemde bijeenkomst met Putin. En dat zijn geciteerde opmerkingen waren bedoeld als ‘surrealistische grap.’
Maar opnieuw, dit is geen grap of fout. Het is bloedserieuze desinformatie, gedaan door senior overheidsdienaren, die roekeloos aanzetten tot oorlogsdreiging met Rusland. Sikorski wordt duidelijk geassocieerd met pro NAVO-denktanks zoals de oorlogszuchtige American Enterprise Institute. Hij is getrouwd met Anne Applebaum die haar inkomsten vergaart uit het schrijven van ellenlange anti-Russische artikelen voor nieuwsmedia zoals de Washington Post.
Zijlstra en Sikorski sluiten zich aan bij de ‘Russofobie’-gelederen die door andere Europese ministers van buitenlandse zaken zijn ‘uitgebraakt’ zoals de Britse Boris Johnson, die eerder dit jaar de bizarre uitlating deed dat Rusland zich richt op de Britse infrastructuur. Of de Franse Minister van Buitenlandse Zaken, Jean-Yves Le Drian die Rusland heeft beticht van het gebruik van chemische wapens in Syrië – alleen gaf de Franse president Emmanuel Macron deze week toe dat zijn regering geen tastbaar bewijs heeft van het gebruik van zulke wapens in Syrië.
Macron heeft ook zijn bijdrage geleverd aan de ‘Russofobie’ door ongegronde beschuldigingen te uiten dat zijn campagne voor de presidentsverkiezingen vorig jaar door Kremlin-agenten werd gehackt. Sindsdien heeft hij de Russische nieuwsmedia verbannen van zijn persconferenties.
Al deze senior overheidsfiguren wakkeren op onverantwoordelijke wijze een klimaat van demonisering aan tegen Rusland, wat alle andere op zich staande beweringen van politici in Washington en de Baltische staten met elkaar in verband brengt.
Litouwse president Dalia Grybaysaite heeft bijvoorbeeld onlangs beweerd dat Russische Iskander-raketten op de basis van het Russische soevereine grondgebied van Kalingrad op Europa stonden gericht; een alarmerende conclusie die nog eens werd versterkt door de Amerikaanse minister van Defensie James Mattis in de recente ‘Nuclear Posture Review’ van het Pentagon.
Dit klimaat van paniek zaaien -gebaseerd op valse, koortsachtige officiële beweringen- pleit tegen normale politieke en diplomatieke betrekkingen, wat op zijn beurt de oorlog in Oekraïne verergert en het leidt tot toenemende oorlogsspanningen tussen Rusland en Europa.
Het is een goede vraag waarom de afgetreden Nederlandse minister deze week besloot om zijn leugens over Putin op te biechten.
Het antwoord kan te maken hebben met de grotere vertrouwenscrisis van de Nederlandse regering en haar NAVO-bondgenoten met betrekking tot de hele Russofobie-propagandaoorlog.
De volgende maand houdt Nederland een landelijk referendum over uitbreiding van de bevoegdheden van Nederlandse staatsinformatie om de openbare elektronische communicatie te monitoren. Om het Nederlandse publiek ervan te overtuigen om te stemmen ‘vóór’ meer spionagebevoegdheden, vertrouwt de overheid op de afgezaagde beweringen over Russische ‘bemoeienis’ en ‘inmenging’.
Het lijkt nogal significant dat de Nederlandse media afgelopen maand verslag deden dat de geheime diensten van dit land blijkbaar ingebroken hebben op de Russische staatshackers, die klaarblijkelijk de databases van de Amerikaanse Democratische partijen zijn binnengedrongen, tijdens de presidentiële verkiezingen in 2015-2016. Zoals gewoonlijk, is er geen bewijs geleverd om deze beweringen te staven. We weten van andere betrouwbare rapportages dat de Democratische partij helemaal niet gehackt zou zijn, maar eerder dat het uitgelekt is via een Democratisch staflid. Dus het Nederlandse inlichtingen-verhaal dat Rusland in een kwaad daglicht stelt, is zeer twijfelachtig.
Maar het lijkt erop dat de zo beweerde ‘goede daad’ die door de Nederlandse inlichtingendiensten werd gedaan, in de media werd gepropageerd als een manier om in de gunst te komen van de Nederlandse bevolking. Het doel is om de bevolking volgende maand vóór te laten stemmen om nog meer opdringerige bevoegdheden te verstrekken, teneinde de burgers te beschermen tegen de kwaadaardige Russen.
Dus als de Nederlandse minister zijn ambt langer had volgehouden, bestond het risico dat zijn leugens publiekelijk schaamteloos dicht tegen het referendum in maart naar buiten zouden zijn gekomen, wat ertoe had kunnen leiden dat de bevolking de wens van de autoriteiten om uitgebreidere spionage-bevoegdheden te weigeren, zou hebben verworpen.
Wellicht werd daarom het besluit genomen van bovenaf om de minister nu in de val te laten lopen, zodat dit genante verhaal over zijn leugens over Rusland reeds van tafel is voorafgaand aan het referendum.
Wat ook de verklaring is met betrekking tot deze timing, het feit dat de Nederlandse regering deze leugens toestaat over de Russische agressie in Europa, is niettemin een verhelderend en ontstellend inzicht in hoe de Russofobie en de oorlogszucht wordt geprikkeld door de VS en haar Europese NAVO-bondgenoten.
Het is vreselijk dat de Europese regeringsfunctionarissen bereid zijn om het risico te nemen dat miljoenen burgers in een oorlog worden gestort met Rusland op basis van leugens en verwrongen vooroordelen.
[Einde artikel Ron Paul]
Redactioneel commentaar DVM-TV: Denk nog maar eens aan ex-NOS journaal redactrice Janneke Monshouwer die in dit interview met Irma Schiffers al zei: “Zo lang als ik leef is Rusland al zwart gemaakt door het Westen. Vijandvorming. Momenteel is Poetin de boosdoener”. Een andere belangrijke quote van haar uit dit interview: ‘Een paar keer per week kwam een hoge militair -een heel aardige man met wie ik goed kon opschieten- koffie drinken en vertellen wat het leger nu weer voor nieuwtjes had.. Pas veel later drong tot me door dat dit bewuste lobby was vóór het leger en vóór de NAVO (de kijker/belastingbetaler bereid maken om meer overheidsgeld uit te geven aan Defensie).’ [einde citaat]
In haar boek ‘Ander nieuws, wat het NOS-journaal niet uitzond’ beschrijft ze met naam, toenaam en datum over talloze -politieke- onderwerpen wat er werkelijk achter de schermen gebeurde en wat de mainstream media niet mocht halen. De redactie van het NOS-journaal werd (wordt?) zelfs dringend verzocht om meer anti-Rusland propaganda te verspreiden. Een ander flagrant voorbeeld is de destijds door ‘Geen stijl’ onthulde leugen van het NOS-journaal waarin de nieuwslezer beweerde dat Putin de vragen van de BBC-verslaggever John Sweeney had genegeerd, terwijl hij uitgebreid antwoord heeft gegeven. Zie hier deze korte video:
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=q_cGzzKGhQ0]
In het kader van dit referendum (wat de regering nota bene wil afschaffen) willen we iedereen aanmoedigen goed na te denken over uitbreiding van de bevoegdheden voor de inlichtingendiensten, die op wellicht valse gronden -Rusland als boosdoener- worden gebaseerd. Terwijl onze vrijheid steeds verder wordt ingeperkt door steeds meer controle en aftapmogelijkheden. Is dit werkelijk nodig?
De uitspraken die in het debat zijn gedaan door Mark Rutte na het aftreden van Halbe Zijlstra zijn -zeker in het licht van bovenstaande commentaren vanuit het Ron Paul Instituut- uitermate ontwijkend, bagatelliserend, en soms zelfs stuitend te noemen, zoals het demoniseren van Rusland in de ‘afgelopen jaren tot op heden’, de uitspraak dat deze leugen geen doodzonde is, en het plotseling selectief vervagen van herinneringen. Plus het feit dat de publicatie van de Volkskrant het tijdstip van informeren van de Tweede Kamer bepaalt, is op zijn minst zeer twijfelachtig. Voor degene die geïnteresseerd is in het hele debat, zie onder:
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=gRm2NlvebNs]
@DVM-TV / Ron Paul institute
Nederlandstalige- geselecteerde- maar niet gepubliceerde artikelen:
[rss url=https://www.instapaper.com/folder/3512068/rss/6196606/hBBwhP0ZNQTzoQKPjMpBOlQ75o show_title=true show_links=ture show_summary=true show_author=true show_date=true recent=false]