04-09-18 03:59:00,
“We willen niet de volgende verkeersdoden zijn” (Indian Express)
Bangladesh haalt meestal het wereldnieuws met rampen. Tyfoons met grote overstromingen, fabrieksbranden waarbij duizenden mensen omkomen, vluchtende Rohingya uit Myanmar. Het politieke nieuws uit dat land is meestal minder spectaculair, maar ook niet erg opbeurend. De kans dat de parlementsverkiezingen van december daar verandering inbrengen, is klein. Deze zomer maakte zittend premier Sjeik Hasina Wajed duidelijk dat ze desnoods met harde hand aan de macht wil blijven. De jongeren die toen op straat kamen om meer verkeersveiligheid te vragen, kregen traangas, rubberkogels en opsluitingen als antwoord.
Dochter vs weduwe
Op 29 juli kwamen twee studenten bij een verkeersongeval in de hoofdstad Dhaka om het leven toen een bus tegen razende snelheid (hij was aan het racen om klanten van een andere bus af te snoepen) op hen inreed. Het was veel jongeren van Dhaka ineens te veel. Duizenden studenten en scholieren kwamen op straat voor verkeersveiligheid. Er is in Dhaka bij voorbeeld geen snelheidslimiet en de nationale dienst voor verkeersveiligheid bestaat alleen op papier.
Sjeik Hasina vond die jongerenbetoging verdacht in de aanloop naar de verkiezingen. Zij zag er een zet in van haar grote rivale Khaleda Zia, leidster van de Bangladesh National Party (BNP), een partij nog rechtser dan de Awami Liga van Hasina. Sjeik Hasina en Khaleda Zia wisselen elkaar zowat af als premier. Hasina is de dochter van Sjeik Mujibur Rahman die in 1971 de onafhankelijkheid uitriep van Bangladesh, tot dan toe Oost-Pakistan. Mujibur en het grootste deel van zijn familie waren in 1975 vermoord bij een coup dor een pro-Amerikaanse generaal, Zia Rahman. Khalida Zia is de weduwe van deze laatste.
Repressie
De betogende studenten en scholieren hielden het erg vreedzaam, zij organiseerden het drukke verkeer in Dhaka als vorm van vreedzaam protest. Maar de premier stuurde de politie met traangas en rubberkogels. Ze stuurde ook knokploegen van de Chhatra League, de jeugdafdeling van haar Awami Liga. Honderden jongeren werden afgetroefd en gewond, anderen opgesloten..Een rechter die een jongeman naar de gevangenis stuurde, merkte op dat hij geluk had dat hij niet “verdwenen” was. Nogal wat tegenstanders van de premier zijn inderdaad “verdwenen”.
De knokploegen van de Chhatra vielen ook de journalisten aan die verslag wilden uitbrengen. Sindsdien grijpt de regering gretig naar een vaag opgestelde wet uit 2006 over Informatie en Communicatie om de media te muilbanden.