20-09-18 01:10:00,
Beste Ian,
Laat ik je als oude vriend een advies geven. Zwijg, totdat je hebt begrepen wat er met je gebeurd is, nu je door je werkgever gedwongen bent op te stappen als hoofdredacteur van The New York Review of Books. Je stelt je nu op als slachtoffer van — in jouw woorden — ‘de sociale media,’ en vertoont daarmee dezelfde houding die jij in 2002 bekritiseerde, omdat deze mentaliteit ertoe leidt dat ‘the world will be reduced to soulful communities competing for victimhood.’ Inderdaad, je had in 1999 gelijk toen je tevens wees op de ‘Perils of Victimhood,’ en concludeerde dat dit slachtofferisme ‘kitsch’ is, hetgeen jij als volgt toelichtte:
By kitsch I don’t mean gaudiness or camp, but rather an expression of emotion which is displaced, focused on the wrong thing, or, to use that ghastly word properly for once, inappropriate.
Voordat je het weet doe je mee aan wat Heikelien (Verrijn Stuart) tegenover jou ‘de Olympische Spelen van het slachtofferschap’ noemde.
Al meer dan een kwarteeuw geleden waarschuwde zij voor het feit dat het cultiveren van het slachtofferisme uiteindelijk in een modern fascisme zou eindigen. Als juriste schreef zij dat:
slachtofferisten via erkenning of genoegdoening uit [zijn] op macht. Een macht die zij menen te hebben verdiend door een onschuld, die is geconstrueerd door hun slachtofferschap.
Zij bestreed vooral
het excuus dat het slachtofferschap bood om zich niet verantwoordelijk te hoeven voelen.
Een paar jaar later wees de Duitse filosoof Peter Sloterdijk erop dat:
Verantwoordelijkheid steeds lager [wordt] ingeschat, terwijl het slachtofferschap steeds hoger wordt gewaardeerd. Het is een ontwikkeling die buitengewoon gevaarlijk is voor onze samenleving. Deze slachtofferistische manier van denken is de belangrijkste vorm van ressentiment geworden… Het slachtofferisme, het verleidelijke gevoel slachtoffer te zijn, kan men overal om ons heen waarnemen, en is een extreem morele kracht geworden.
En de in asiel levende joods-Russische dichter Joseph Brodsky adviseerde, kort vóór zijn dood, in zijn laatste essaybundel On Grief and Reason (1997):
Probeer ten koste van alles te vermijden dat je jezelf de status van slachtoffer toestaat… probeer te onthouden dat menselijke waardigheid een absoluut begrip is… Bedenk tenminste, » Lees verder