22-09-23 07:43:00,
Volgens de nieuwe “Servicecontract” van Microsoft geldt:
“Ernstige of herhaalde overtredingen van ons beleid (…) kunnen leiden tot schorsing van het account. Soms kan een schorsing permanent zijn. In het geval van een permanente schorsing verliest de eigenaar van het geschorste profiel alle licenties, abonnementen, lidmaatschapsuren en Microsoft-accountsaldi.”
Men mag hiertegen in beroep gaan bij Microsoft. Veel van de genoemde regelovertredingen zijn criminele handelingen, van kinderporno tot phishing. Maar er zijn ook termen in de gedragscode waarvan we hebben geleerd dat ze extreem rekbaar zijn, zoals “haatzaaien” en “beledigen”. Velen noemen het nu haatzaaien als je kritiek hebt op de overheid of op een persoon. Het is ook relatief eenvoudig om in overtreding te zijn met de bescherming van auteursrechten zonder crimineel te zijn.
Microsoft belooft alleen proportionele straffen op te leggen voor ernstige en herhaalde overtredingen. Maar ik heb in de regels niets kunnen vinden dat een half geloofwaardige garantie biedt dat niet precies hetzelfde zal gebeuren als bij de social media platforms Facebook, Instagram, Twitter en co. namelijk dat zij veel te veel onder druk van overheden censureren, blokkeren en regelmatig rapporteren over hun inspanningen op dit gebied. Vaak gebeurt het censureren, blokkeren en beëindigen op een volstrekt ondoorzichtige manier voor de meest kleine of onbegrijpelijke vergrijpen, bij voorkeur tegen critici van de overheid en internationale organisaties zoals de WHO en afwijkingen van hun verhaal.
Uitnodiging tot machtsmisbruik
De platformen hebben zelfs speciale pagina’s voor overheden opgezet, waarlangs ze hun censuurverzoeken op een geprivilegieerde manier konden doorsturen. Uiteraard werd en wordt hier vaak gehoor aan gegeven. Dit is ook gemakkelijk mogelijk en misschien zelfs te verwachten bij Microsoft onder dit servicecontract.
Het praktische voor overheden: Ze hoeven niet langer strafrechtelijk wangedrag te bewijzen tegen een recalcitrante artiest of auteur als ze hem of haar het zwijgen willen opleggen. Het is voldoende om Microsoft erop te wijzen dat een van de rubberen clausules van het “servicecontract” zou zijn geschonden. Deze mogelijkheid wordt zelfs expliciet vermeld op de handhavingspagina van het netwerk geadresseerd (vertaald):
“We gebruiken meldingen van gebruikers, autoriteiten en betrouwbare klokkenluiders om ons te waarschuwen voor mogelijke schendingen van het beleid.”
Het is duidelijk dat een bedrijf moet reageren wanneer een overheidsinstantie wijst op aanhoudend crimineel gedrag waarbij haar producten worden gebruikt. Maar waarom zou een bedrijf overheden en autoriteiten specifiek moeten uitnodigen om het te waarschuwen voor schendingen van zijn eigen beleid die veel verder gaan dan dat?
Dit is een open uitnodiging tot machtsmisbruik. Waarom zou Microsoft rotzooien met een overheid die misbruik maakt van haar bevoorrechte recht om censuur voor te stellen, waarom zou ze aandringen op een andere beoordeling in individuele gevallen? Een regering, vooral een machtige, kan het bedrijf veel meer problemen bezorgen dan een klant met een onterecht geblokkeerde account.
Een actueel voorbeeld is de geharnaste reactie van het sociale mediaplatform Rumble naar het Britse parlement, van waaruit ze een brief waarin werd gevraagd of en wanneer het de inhoud van Russell Brand, de anti-regeringsentertainer die wordt beschuldigd van seksueel wangedrag, zou demonetariseren, zoals Google-dochter YouTube had gedaan zodra de beschuldigingen aan het licht kwamen. Rumble herinnerde het parlement aan het vermoeden van onschuld tot aan de veroordeling als centrale pijler van de rechtsstaat. (Demonetariseren betekent dat er geen reclame kan worden geplaatst) Ook Tiktok en andere platformbeheerders ontvingen de brief van het Britse parlement.
Vage regels zetten deur open voor willekeur
Zelfs het genereren van naaktfoto’s is een schending van Microsofts gedragscode. Naakt schilderen, naakt fotograferen, minnaars voor elkaar poseren, dit alles kan leiden tot schorsing van je account. Volgens de formulering is het ook genoeg om alleen beledigende taal te genereren, je hoeft het niet eens te verspreiden.
Ik heb geen enkele toezegging van Microsoft gevonden om sancties te rechtvaardigen. Het bedrijf kan dus handelen zoals sociale mediaplatforms en financiële dienstverleners zoals Paypal al enige tijd doen. Een gebruikersaccount wordt simpelweg geblokkeerd met een verwijzing naar niet nader gespecificeerde regelovertredingen en de klant moet maar raden waarom en hoe hij het beste bezwaar kan maken. Het doet denken aan Kafka’s Josef K., die door de autoriteiten wordt vervolgd en bestraft zonder in staat van beschuldiging te worden gesteld en die voortdurend faalt in zijn poging zichzelf te verdedigen.
Geautomatiseerde totale bewaking
Op een pagina die gelinkt is van het servicecontract naar de “Handhavingsprocessen” leert men (vertaald):
“Bij Microsoft gebruiken we een combinatie van geautomatiseerde technologie en getrainde menselijke beoordelaars om inhoud of gedrag dat onze voorwaarden en beleidsregels schendt te vinden en er actie tegen te ondernemen. (…) We gebruiken hashes [digitale Prüfsummen; N.H.] van bekende illegale en schadelijke inhoud. We gebruiken ook onze eigen technologie en classificeerders om schadelijke inhoud te vinden die via onze diensten wordt verspreid.”
Men gebruikt machine learning, zoals tekstgebaseerde classificeerders, om bijvoorbeeld haatzaaiende taal te detecteren die iemand misschien op zijn Microsoft tekstverwerker heeft gegenereerd en vervolgens, zoals nu moeilijk te vermijden is, in de Microsoft cloud heeft gedumpt. Als zelfs de Berlijnse en andere openbare ministeries onbegrijpelijk of willekeurig genoeg zijn om actie te ondernemen tegen artiesten en auteurs voor het verheerlijken van Nazi’s omdat ze fascisme en Nazi’s kritisch citeren, willen we dan echt vertrouwen op een kunstmatige intelligentie en een paar onderbetaalde moderatoren in India om correct te classificeren of iemand een haatzaaiende quote serieus, kritisch of ironisch bedoelde.
Conclusie
Omdat Microsoft voortdurend op een geautomatiseerde manier alle gebruikersgegevens doorzoekt die in zijn cloud zijn opgeslagen, worden gebruikers blootgesteld aan een geavanceerde, bijna allesomvattende bewakingsinfrastructuur die voortdurend evolueert op basis van de vele gegevens en daarbij steeds complexer en ondoorzichtiger wordt. Ze hebben geen mogelijkheid om te controleren waar de algoritmes naar zoeken, welke patronen ze verzamelen en opslaan. Voor de inlichtingendiensten en autoriteiten is zo’n bewakingsinfrastructuur natuurlijk een kant-en-klaar maal.
Persoonlijk gebruik ik daarom al heel lang een Linux besturingssysteem en – voor zover ik weet – geen Microsoft producten. Als ik meer vertrouwd was met computers, zou ik wat hulp kunnen bieden. Maar met een beetje rondvragen zou bijna iedereen wel iemand kunnen vinden die kan helpen om afscheid te nemen van Microsoft.
