De Gender-agenda

Door Hugo van der Zee

Download als PDF

Iets wat iedereen wel opgevallen moet zijn is hoeveel aandacht er de laatste jaren is voor de ‘gender discussie’. De man-vrouw scheiding is eigenlijk uit de tijd wordt ons verteld. Het is een opgelegd stereotype, en in een moderne wereld moeten we naar een algemeen gelijkwaardig concept vindt men. Hier wordt de Engelse term ‘gender’ (geslacht) voor gebruikt. Universiteiten wereldwijd hebben nu ‘genderstudies’, in Nederland alleen al kun je aan zes universiteiten genderstudies volgen. Deze studies stellen dat mensen niet zijn te categoriseren naar geslacht, maar dat er een hele waaier van ‘gender diversiteit’ bestaat. Meer dan een wetenschap gaat het hier om een ideologie. Biologisch gezien hebben mensen slechts één geslacht, en deze is bepaald bij de conceptie. Er zijn fundamentele biologische en genetische verschillen. Zo heeft bijvoorbeeld een vrouw de geslachtschromosomen ‘xx’ en de man ‘xy’ chromosomen. De medische wetenschap maakt duidelijk een onderscheid tussen man en vrouw. Er zijn medische studies en literatuur waaruit blijkt dat mannen en vrouwen op veel punten verschillend zijn, en in veel gevallen zijn er verschillende medische behandelingswijzen voor mannen en vrouwen.

De ERT was sterk betrokken bij het vormgeven van de EU, en is nog steeds zeer betrokken bij de besluitvorming van het Europees beleid. De ERT komt gewoonlijk samen enkele dagen voordat er een open vergadering is. Ondanks dat dit alles geen geheim is (de informatie over deze groepen is toegankelijk en verifieerbaar) horen we er vrijwel niets over in de media. Toch groeit het besef dat de bevolking weinig meer in te brengen heeft. Meerdere studies hebben aangegeven dat veel Westerse landen, waaronder bijvoorbeeld de VS en Nederland, zowel theoretisch als praktisch gezien geen democratieën genoemd kunnen worden. Volgens deze studies blijkt de huidige staatsvorm het dichtst bij een oligarchie te liggen. Een oligarchie is een staatsvorm waar de macht bij een kleine gesloten elite ligt die haar eigen belangen nastreeft. Het woord oligarchie komt van het Grieks oligos(weinig) en archein (heersen). In zijn werk Politeia (de Staat) beschrijft Plato een oligarchie als de meest negatieve bestuursvorm.

Transseksualiteit is een belangrijk onderdeel van de gender discussie. Transseksuelen die een geslachtswijziging hebben ondergaan hebben nog steeds het biologische geslacht waarmee zij geboren zijn, maar officieel kunnen ze als ander geslacht door het leven gaan. Dit leidt in sommige gevallen tot vreemde situaties. Bijvoorbeeld transseksuelen die vrouw zijn geworden en alle records verbreken in sporten zoals gewichtheffen en worstelen. De genderdiscussie beperkt zich echter niet tot zeldzame gevallen. Het heeft in korte tijd grote maatschappelijke invloed gekregen. De reden is dat het sterk gepromoot wordt, en het is ook een ‘politiek correct’ onderwerp, wat betekent dat er maatschappelijke druk is om hier in mee te gaan.

Genderonderzoek leidt tot aanbevelingen op allerlei gebieden en zelfs tot nieuwe wetgeving. In scholen worden bijvoorbeeld de leerlingen niet meer als ‘jongens en meisjes’ aangesproken maar als ‘leerlingen’. De NS zeggen geen “dames en heren” meer maar gebruiken de genderneutrale term “beste reizigers”. Gescheiden dames- en herentoiletten vindt men ook achterhaald dus zien we steeds meer ‘all gender’ of unisex toiletten, zo hoeven de transseksuelen zich niet buitengesloten te voelen.

Nu moet hier (helaas) even een voetnoot bij geplaatst worden want iedereen die hier een kritische kijk op durft te hebben wordt al gauw beschuldigd intolerant te zijn. Natuurlijk moeten mensen niet gediscrimineerd worden om hun sexuele geaardheid. Maar de genderdiscussie gaat veel verder dan een oproep tot tolerantie. In California en New Zeeland zijn bijvoorbeeld de nieuwe geboorte akten ‘gender neutraal’. Ouderen kunnen hun kinderen optioneel als mannelijk of vrouwelijk registreren. Meerdere landen overwegen hetzelfde te doen. Het aanspreken van een transseksueel met zijn of haar biologische geslacht is in veel landen strafbaar. Zo zijn er een groot aantal wetten die specifiek voor transseksuelen zijn. Dit is bijzonder, gezien het aantal transseksuelen zeer klein is (0.004 procent van de bevolking). Het is zelfs zeer klein ten opzichte van andere minderheidsgroepen. Toch krijgt het buitengewoon veel aandacht en het wordt op allerlei manieren gepromoot. We worden bijvoorbeeld verteld dat er een ‘gender revolutie’ aan de gang is. We moeten af van oude opgelegde vooroordelen zoals het idee van de traditionele familie als hoeksteen van de maatschappij. We moeten ons hiervan bevrijden, en dit mag ook gevierd worden, bijvoorbeeld met ‘pride’ en ‘love’ parades. In deze parades is overigens weinig liefde te zien. Wat je wel ziet is een seksualisering van de maatschappij, inclusief kinderen. De LBTG gemeenschap (Lesbisch, Biseksueel, Transseksueel en Gay/homoseksueel) gebruikt symbolen zoals de regenboog en de eenhoorn. Kinderen voelen zich natuurlijk aangetrokken tot kleuren en mythische dieren. Door deze symbolen te kapen en aan de LBTG gemeenschap te koppelen worden kinderen erbij betrokken. Je hoeft slechts in de vitrines van de speelgoedwinkels te kijken om te beseffen dat dit niet vergezocht is. Tegelijkertijd worden de regenboog en eenhoorn gebruikt in ‘gender educatie’ programma’s.

Kinderen zijn natuurlijk zeer beïnvloedbaar. Hoe vroeger een denkbeeld wordt aangeleerd hoe effectiever het is. Steeds meer kleuterscholen hebben aangepast lesmateriaal en speelgoed. De man/vrouw ‘stereotypes’ heeft men verwijderd, er zijn bijvoorbeeld genderneutrale poppen. Sinds mensenheugenis wordt kinderen geleerd wat moreel is via verhalen. Er zijn dan ook veel ‘genderneutrale’ kinderboeken. Bijvoorbeeld met sprookjes over twee prinsen die elkaar vinden en een gelukkig leven leiden, of het jongetje dat zich veel gelukkiger voelt in een jurkje. De boodschap is dat LBTG leefstijlen niet alleen gewoon zijn, maar ook spannend en interessant. Transgenders worden geprojecteerd als helden en krijgen een voorbeeldrol toebedeeld. Zoals ‘Amazing Desmond’ elfjarige ‘drag kid’ die in strip clubs optreedt (desmondisamazing.com). Of ‘Jazz Jennings’, een jonge transseksueel die volgens Time magazine een van de meest invloedrijke kinderen ter wereld is. Ze heeft haar eigen video kanaal en website, en er zijn zelfs Jazz Jennings barbie poppen. 

De promotie vindt niet alleen in het onderwijs plaats maar ook in publieke ruimtes. In de VS worden er bijvoorbeeld in winkelcentra ‘drag queen voorleesmiddagen’ gehouden (drag queen story time, zie foto’s onder). De gender agenda wordt zo sterk gepushed dat van een uitzondering niet alleen een norm wordt gemaakt, het wordt ook populair. In de popcultuur wordt de transgender agenda gepromoot door bands als U2, die een transgender video heeft uitgebracht, en de zangeres Céline Dion, die een promotievideo heeft gemaakt voor haar ‘genderneutrale’ kinderkledinglijn. Jongeren volgen de mode en de trends. Het is dan ook geen wonder dat er de laatste jaren een sterke toename van transseksuelen.    

Het komt natuurlijk voor dat mensen zich ongelukkig voelen in hun lichaam en menen dat ze gelukkiger zouden zijn als ze een ander geslacht zouden hebben. Deze mensen hebben het moeilijk en moeten natuurlijk bijgestaan kunnen worden, en niet veroordeeld worden om hun gevoelens. Dit is iets wat de meeste mensen en organisaties die kritiek hebben op de gender agenda ook niet doen. De voornaamste kritiek die men heeft is dat de gender discussie sterk op kinderen is gericht. De trend bij een transgender behandeling is: ‘hoe eerder je erbij bent, hoe groter de kans op een geslaagde geslachtswijziging’. De realiteit laat echter zien dat kinderen vaker twijfels over hun sexualiteit hebben, maar bij meer dan driekwart van de gevallen gaat dit over na de pubertijd. Ook is gebleken dat veel transseksuelen trauma’s hebben opgelopen tijdens hun kindertijd. In plaats van deze trauma’s op een natuurlijke wijze proberen te behandelen gaat men snel over op synthetische hormoon behandelingen en operaties. In veel gevallen blijkt dat dit de problemen niet oplost. Veel transgenders houden psychische problemen, en het aantal zelfmoordpogingen onder transgenders is zeer hoog. 

De genderdiscussie is zeer goed in het maken van promotie, maar wat juist nodig is dat doet men niet, en dat is de mensen goed inlichten. Bijvoorbeeld met informatie over wat een geslachtsverandering precies inhoudt, en wat de consequenties kunnen zijn. Wanneer het om een minderjarige gaat, wat dus vaak het geval is, dan begint de behandeling met ‘puberteits blockers’. Dit zijn hormonen die de ontwikkeling van de geslachtsorganen remmen. Het kind in behandeling zal dus nooit meer kinderen kunnen krijgen of verwekken. Feitelijk gaat het dus om sterilisatie en ‘chemische castratie’. Hierna volgt een hormoonbehandeling voor de geslachtsverandering. Voor vrouwen die man willen worden gebeurt dat met steroïden, en mannen die vrouw willen worden oestrogeen en antiandrogen. Dan volgt de operatie van geslachtsorganen en andere esthetische aanpassingen in het gezicht, de heupen, borstimplantaten etc. Hiermee is de behandeling echter niet over. De persoon zal de rest van zijn- of haar leven synthetische hormonen moeten blijven gebruiken. Het biologische geslacht kan nu eenmaal niet veranderd worden en moet dus blijvend worden onderdrukt.

Geslachtsverandering is een relatief nieuwe medische ingreep. Er zijn nog niet veel studies gedaan en er zijn nog geen sluitende conclusies. Maar de informatie die er is laat zien dat er uiteenlopende konsekwenties kunnen zijn, onder andere een verhoogd risico op kanker. Wat inmiddels wel met zekerheid gezegd kan worden is dat de kans op complicaties enorm groot is. In een studie van 1684 gevallen van man-naar-vrouw operaties bleek dat bij één derde van de operaties serieuze complicaties waren. Dit is zeer hoog, en het is een feit dat wordt genegeerd.

In een promotieonderzoek over geslachtsverandering van kinderpsychiater Annelou de Vries (uit 2010) concludeerde deze enthousiast dat “niemand ook maar de geringste spijt van de behandeling heeft gehad”. De gevallen die de Vries had onderzocht waren echter recente behandelingen. Natuurlijk zal iemand die een zeer ingrijpende operatie heeft ondergaan waar hij of zij zelf voor heeft gekozen niet snel zeggen dat de operatie niet heeft geholpen. In dit soort gevallen zal men over het algemeen positief reageren. Dit is een basisprincipe van de psychologie en dit is iets wat Annelou de Vries als psychiater wel geweten moet hebben. De maatschappelijke en economische druk is echter zo groot dat gewetenloos handelen wordt geaccepteerd, en zelfs gestimuleerd.

Nu kun zeggen dat het uiteindelijk een vrije keus is om je geslacht te veranderen. Maar hoe vrij is de keus als de informatie die je krijgt niet objectief is? En kun je bij kinderen überhaupt van een vrije keus spreken? Zeker als het om seksualiteit gaat, iets wat bij kinderen nog vol in ontwikkeling is. 

Nu zijn er nog altijd de ouders zou je zeggen. Maar deze trekken ook aan het kortste eind, zoals onlangs in een rechtszaak in Canada is gebleken. Een vader was het niet eens met het besluit van zijn 14 jarige dochter om haar geslacht te veranderen. De vader was niet direct tegen, maar vroeg zijn dochter om te wachten. Op een dag kreeg de vader een brief van een ziekenhuis met de informatie dat zijn dochtertje een behandeling voor geslachtsverandering onderging. Dit was besloten in overleg met de overheid, die tevens de zeggenschap van de vader over zijn kind had ontnomen. De vader begon een rechtszaak, die hij verloor. De vader werd door de Canadese media volledig zwart gemaakt, terwijl hij alleen om meer tijd had gevraagd. De staat had dus zijn kind af genomen, en experimenteerde met het kind. Want het gaat om experimenten, er worden immers zware medicijnen gebruikt en men weet nog niet wat de langetermijneffecten zijn. Dit werd overigens tijdens de rechtszaak wel erkend. De vader ging in hoger beroep en verloor wederom. De Canadese staat heeft de vader nu een spreekverbod opgelegd. Dit is een zeer radicale maatregel. De vader mag niet met derden praten over dit onderwerp. Ook werd hem verteld dat wanneer hij zijn dochter met ‘zij’ zou aanduiden juridisch vervolgd zou worden.

De ouder-kind relatie is over het algemeen zeer beschermd door de wet. Een minderjarig kind mag bijvoorbeeld nog niet eens besluiten haar of zijn haar te verven wanneer de ouders het daar niet mee eens zijn, maar het kind kan nu dus wel zelf besluiten dat het een geslachtsverandering wil. Het dochtertje, dat nu de geslachtsverandering behandeling ondergaat, gaf overigens aan dat zij vanaf haar elfde haar geslacht wilde veranderen, en dat ze op het idee was gekomen na het bekijken van een video over transgenders. 

De rechtszaak is juridisch gezien zeer relevant omdat het een precedent schept. Er was echter in de mainstream-media geen enkel bericht over de zaak, geen enkele krant, TV kanaal of tijdschrift besteedde hier aandacht aan. Wanneer dit op een objectieve manier onder de aandacht gebracht zou worden dan zouden de meeste mensen wel inzien hoe absurd en destructief dit is. Om deze reden worden mensen er van af gehouden om zich te informeren. Video’s die de gender agenda kritisch bekijken, worden constant van youtube verwijderd omdat er sprake zou zijn van ‘haatspraak’. 

Wanneer de media hier aandacht aan besteden dan is het met relativerende berichten. Een TV recensent voor de volkskrant vraagt zich bijvoorbeeld af “waarom stuit de discussie over gender zoveel kijkers tegen de borst?”. Ook het dagblad Trouw plaatste zo’n relativerend artikel: ‘genderneutraliteit: overdreven gedoe of heilzame ontwikkeling?’. De houding die we lezen in nederlandse dagbladen en tijdschriften is over het algemeen dat ‘transgenders´ ook mensen zijn en dat we ze niet in een hokje moeten stoppen’, we moeten hen ‘niet uitsluiten maar insluiten’. Met deze slogans weet men de werkelijke discussie te omzeilen. Het is natuurlijk niet te bedoeling om mensen uit te sluiten. Waar het omgaat is dat er immoreel gehandeld wordt. De Amerikaanse kinderarts van de organisatie ACP (American College of Pediatricians) stelt het duidelijk: “wanneer men kinderen steriliseert met zware hormoonbehandelingen dan is er sprake van kindermisbruik, en dit gebeurd op grote schaal.”

Doordat de promotie doorgaat en er nauwelijks weerstand is, komt de lat steeds hoger te liggen. Geleidelijk wordt alles genormaliseerd en geaccepteerd. Dat de transgenders zo in de aandacht kwamen te staan komt deels door het feit dat ze in de LGBT groep zijn opgenomen. Het is een soort coalitie, en er zijn constante pogingen om deze uit te breiden. Zo spreekt men bijvoorbeeld al over de ‘LGBTQIA’ groep (Q=Quer, I-intersex, A=asexual). Deze ideeën komen niet slechts van enkele militanten, het zijn ook professoren op universiteiten die zich hier mee bezig houden. 

Je kunt je afvragen hoe lang het zal duren tot er groepen als pedofielen aan de LGBT worden gevoegd. Men zal zeggen dat dit toch nooit zo ver zal komen. Wat men over het hoofd ziet is dat normalisering geleidelijk gaat. Er zijn bijvoorbeeld meerdere juridische pogingen geweest om de leeftijd van minderjarigheid te verlagen naar 14 jaar. Dan wordt de laatste jaren pedofilie steeds vaker omschreven als een ‘seksuele oriëntatie’. Op deze manier wordt het zelfs sinds enkele jaren in de VS in publieke scholen onderwezen. Wat men er niet bij vertelt is dat men seksuele oriëntatie van de pedofiel bedoelt, niet van het kind. 

De vraag is, waar komt dit nu vandaan? Waarom al deze aandacht, al deze budgetten en nieuwe wetten? Gaat het hier werkelijk om vrijheid en gelijke rechten? Zijn multinationals als Google die de LBTG activiteiten promoten echt zo begaan met de vrijheden van de mensen, terwijl Google volop meewerkt aan technologieën en diensten die de vrijheden van mensen op alle mogelijke manieren beperken, en niet alleen van een minderheidsgroep maar van iedereen. Het lijkt er op dat men vrijheden promoot wanneer geen enkele kritiek en oppositie is te verwachten. De mensen die wel kritiek hebben worden de mond gesnoerd. Alleen youtube al (dat eigendom is van Google) heeft duizenden kanalen verwijderd die maatschappijkritisch waren. Een persoon die dit voorzag was Aldous Huxley, de schrijver van ‘Brave New World’. In de jaren ‘40 van de vorige eeuw schreef hij:

“As political and economic freedom diminishes, sexual freedom tends compensating to increase. And the dictator will do well to encourage that freedom.”

Nederlands: “Al naar gelang de politieke en economische vrijheden afnemen, zal men dit compenseren met seksuele vrijheden. De dictator zal er alles aan doen deze vrijheden aan te moedigen.” 

Een persoon die zich ook met dit onderwerp heeft gehouden, en er meerdere boeken over heeft geschreven, is de Amerikaanse filosofie Camille Paglia. Ze ziet de sterke toename van de LBTG aanhang als een uitvlucht van mensen, vaak jongeren, die zich vervreemd voelen van de cultuur en maatschappij. Ze beschrijft het als een tijds fenomeen, als een mode. In de jaren ‘50 werd je een beatnik, in jaren ‘60 een hippie, en vandaag de dag nemen jongeren een genderidentiteit aan. Natuurlijk is dit niet de reden van alle jongeren die hiertoe besluiten, maar er is zeker wel sprake van een modeverschijnsel. Het wordt dan ook gepromoot als een mode. Camille Paglia beschrijft verder dat de gender ‘diversiteit’ (vervaging) een symptoom van cultureel verval is. Aan het eind van culturen is androgynie sterk aanwezig. Het is te zien bij de de Griekse en Romeinse culturen, en ook bij kortere cultuurperioden zoals Weimar republiek. Aan het eind van de cultuur is er feminisering van de maatschappij en de mannelijkheid komt in een negatief daglicht te staan (toxic masculinity). Net als Huxley, stelt Paglia dat dit gepromoot wordt door de autoriteiten. Hier een interview met Camille Paglia:
Lesson from History: Transgender Mania is Sign of Cultural Collapse

Wat zou nu de reden zijn dat de autoriteiten dit promoten? Er zijn waarschijnlijk meerdere redenen, maar er is zeker sprake van een verdeel en heers tactiek. Men maakt gebruik van minderheidsgroepen om verwarring te veroorzaken en de mensen te verdelen. Bij de discussies over de LBTG minderheidsgroepen speelt men sterk in op het gevoel, en zo weet men echte dialoog te vermijden. Het karikaturale beeld waarmee de media de minderheidsgroepen neerzetten is zeker niet representatief voor die groepen, en dit draagt ook bij aan het onbegrip. Het is niet alleen de man-vrouw relatie die verstoord wordt. Overal waar mensen samen natuurlijke relaties en banden onderhouden tracht men dit te verstoren, zoals man-vrouw relaties, families, gemeenschappen, verenigingen en lokale culturen. Wanneer alles is verstoord of ontbonden dan blijft er nog maar één soort relatie over, en dat is de individuele consument tegenover de autoriteiten en multinationals. Een situatie waarin de consument geen enkel recht heeft, en voor zijn bestaan volledig afhankelijk is van autoriteiten.

Vanuit antroposofie is er nog een mogelijke andere reden aan te wijzen waarom men de man-vrouw relatie tracht te verstoren. Volgens de antroposofie vond de scheiding van de geslachten plaats in het aarde tijdperk Lemurië. Het geslacht heeft volgens de antroposofie een dynamiek die veel verder gaat dan de fysieke verschillen en de rol die het heeft in de voorplanting. Geslachten hebben een belangrijke rol in de huidige mensheidsontwikkeling, maar in een toekomstig tijdperk zal de mens weer eenslachtig worden.

Veel van het kwaad, volgens Steiner, is niet kwaad ‘perse’, maar het ‘goede op het verkeerde moment’. Wanneer iets te vroeg of te laat gebeurt in de ontwikkeling van de mensheid dan heeft het een negatieve werking, en dit is hoe de kwade machten vaak werken. Door de man-vrouw relatie nu te vervagen zou men de ontwikkeling van een eenslachtige mens proberen te vervroegen, of op zijn minst te verstoren, zodat de natuurlijke ontwikkeling tegengewerkt zal worden. 

Steiner deed ooit een voorspelling die hier direct mee te maken heeft. In de voordracht: hoe werken de engelen in ons astrale lichaam? beschrijft hij dat de Engelen in de huidige tijd een belangrijke taak hebben. Ze moeten met beelden op de mensen inwerken om bepaalde sociale toestanden in de menselijke samenleving te bewerkstelligen. De mensen moeten dit echter met wakker bewustzijn ontvangen. Wanneer de mensen dit niet doen dan zullen de Engelen hun werking nog steeds moeten blijven uitoefenen, maar het zal op onbewuste wijze gebeuren, tijdens de slaap. Steiner schrijft: “Wanneer de mensen het verslapen dan zouden er in de mensheidsontwikkeling, in plaats van op een wakkere bewuste en zinvolle wijze, op een schadelijke en vernietigende wijze bepaalde instincten optreden.”

Steiner spreekt over drie instincten, die hier kort beschreven zullen worden.

 -De mensen zullen dankzij instinctieve inzichten bepaalde machine krachten kunnen ontketenen. De hele techniek zal hierdoor in een ruw vaarwater komen, en het egoïsme van de mensen zal hierdoor bijzonder gediend worden.

– Dan zal men instinctieve kennis van bepaalde geneesmiddelen krijgen. Men zal hierdoor enorm veel schade aanrichten, maar men zal deze schade nuttig noemen. Men zal het zieke gezond noemen en men zal positief waarderen, wat ons juist ongezond maakt. 

– Dan zullen de mensen die de werking van de Engelen ‘verslapen’ bepaalde seksuele instincten krijgen die niet slechts tot dwalingen zullen leiden, maar die van invloed zullen zijn op het sociale leven. De mensen zullen zich instinctmatig tegen elke broederlijkheid verzetten. De wetenschap zal hier van zeggen; “dat dit moet geschieden, omdat het nu eenmaal in de aard van de mensheidsontwikkeling ligt”. Als de mensen tot halve duivels worden door deze seksuele instincten dan zal dat als een natuurlijke noodzaak gezien worden.

Wanneer men naar de ontwikkelingen van de huidige tijd ziet dan lijkt het dat de voorspellingen van Steiner zich aan het verwezenlijken zijn. De duistere kant van het seksuele is maar al te zeer aanwezig in de maatschappij. Het is bijvoorbeeld heel duidelijk te zien in de film en popcultuur. Ook de gender discussie neigt vaak naar het satanisme. Dit is bijvoorbeeld te zien in de promotiecampagne voor de ‘genderneutrale’ kinderkledinglijn van de Canadese zangeres Céline Dion. Het ontwerp van de kleding komt van twee Isrealische kledingontwerpsters. In een promotievideo voor de nieuwe kledinglijn, die de naam ‘Celine Nununu’ heeft, is te zien hoe Celine Dion een ziekenhuis zaaltje in loopt waar pasgeboren baby’s liggen. De jongetjes hebben blauwe kleuren en de meisjes roze. Celine blaast nu een soort magische zwarte stof van haar hand de ruimte in waardoor alle kleuren verdwijnen. Ook de kleertjes van de baby’tjes worden zwart, en er komen motieven op. Er zijn zwarte kruizen te zien, symbolische tekens en nummers, en veel doodshoofden (zie afbeeldingen volgende pagina). De kleertjes zijn te koop via een website. De baby’s en de kinderen dragen kleren met doodshoofden en pentagrammen, met het nummer 666, en teksten als ‘New Order’. Veel van de occulte genootschappen gebruiken het doodshoofd als symbool, op hun kleren of in hun wapen. Het lijkt om een onbewuste initiatie van de jongere generatie te gaan zoals de makers van Truthstream media dit in hun documentaire uiteenzetten

Links

I Want My Sex Back: Transgender people who regretted changing sex

Anti Christian/Trans Agenda: The Truth About The Stem School Shooting

Rechtszaak interview deel 1

Rechtszaak interview deel 2

Endocrinologists warn against hormone treatment for childhood gender dysphori

Complications of the Neovagina in Male-to-Female Transgender Surgery:

For Men, Gillette Is No Longer The Best A Brand Can Get