28-03-19 09:13:00,
Massimo D’Alema ging de geschiedenis in door zijn land, Italië, te leiden in de criminele oorlog van de NAVO tegen ex-Joegoslavië. In die tijd was de wereld unipolair geworden, en niemand in het Westen maakte zich zorgen over het overtreden van internationale wetgeving en het lanceren van een oorlog tegen het besluit van de Veiligheidsraad in. Dezelfde D’Alema werkt vandaag aan het creëren van een Groot-Albanië dat ook wat het huidige Kosovo is omvat.
Op 24 maart 1999 om 20.35 uur heropende de sessie van de Italiaanse senaat met een mededeling van de achtenswaardige Sergio Mattarella, die toen vicevoorzitter was van de regering D’Alema (Ulivo, PdCI, Udeur) – «Geachte senatoren, we zijn door de persbureaus op de hoogte gebracht dat NAVO-operaties om 18.45 uur zijn begonnen. »
Op dat moment hadden de bommen die waren gelanceerd door de F-16’s van het Amerikaanse 31st Squadron, dat was vertrokken uit Aviano (Frioul), Pristina en Belgrado al geraakt. Nieuwe golven Amerikaanse en geallieerde jachtbommenwerpers kwamen vanuit andere Italiaanse bases.
Op deze manier, en in strijd met de Grondwet (artikelen 11, 78 en 87), werd Italië meegesleurd in een oorlog waarover de regering het Parlement pas inlichtte nadat de oorlog al was begonnen en de persbureaus het nieuws al hadden gepubliceerd.
Twintig dagen vóór de aanval op Joegoslavië – zoals hij zelf vertelde in een interview met Il Reformista (24 maart 2009) – was Massimo d’Alema naar Washington geroepen, waar president Clinton deze stelling uitsprak: «Italië is zo dicht bij het theater van oorlog dat we u niet zullen vragen om deel te nemen aan de militaire operaties, maar alleen om uw bases beschikbaar te stellen aan ons ».
D’Alema had op arrogante wijze geantwoord: «Wij zullen onze verantwoordelijkheden nemen op hetzelfde niveau als de andere landen van het Bondgenootschap», wat betekent dat Italië niet alleen zijn bases ter beschikking zou stellen voor de oorlog tegen Joegoslavië, maar ook zijn jachtbommenwerpers. Dus 54 Italiaanse vliegtuigen namen inderdaad deel aan de bombardementen en vielen de doelen aan die werden aangegeven door het Amerikaanse commando.
«Morally, het was de juiste beslissing, en ook de manier om onze rol volledig te aanvaarden», legde D’Alema in het interview uit. «In termen van het aantal vliegtuigen waren we de tweede alleen voor de VS.
