Categorie: Pater

20-07-19 12:09:00,

ShareTweet

Share this on WhatsApp
XIV/28
Vrijdag 19 juli 2019
DONEER EN STEUN ONS WERK
DONATE AND SUPPORT US:
IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

O.L.Vrouw van de Karmel

Het feest van O.L.Vrouw van de Karmel op 16 juli is in de byzantijnse liturgie niet voorzien maar omdat deze gemeenschap een sterke karmelietaanse spiritualiteit heeft, vierden we dinsdag als een hoogdag volgens de liturgie van Harissa, het karmelietessenklooster in Libanon waar moeder Agnes-Mariam 21 jaar leefde. De twee elementen van de spiritualiteit van dit feest zijn: de vurige ijver van Elia voor God en de algehele toewijding van Maria. Bij deze gelegenheid heeft moeder Agnes-Mariam tweemaal hierover een bezinning gegeven en daarmee ook de betekenis van ons kruis toegelicht. Maandag morgen kreeg voor die gelegenheid de koer voor het Mariabeeld een grondige poetsbeurt. Omdat het overdag erg warm is, was nagenoeg de hele gemeenschap ’s morgens vroeg al in de weer.

Avondmaal op het nieuwe terras.

Bezoekers en blijvers

Een jonge man van de Grieks-katholieke parochie in Damascus die verantwoordelijk is voor de catechese van de kinderen wil deze week bij ons in bezinning doorbrengen om Gods wil over zijn leven te leren kennen. Hij heeft inmiddels 4 jaar geneeskunde voltooid. Een Grieks-orthodoxe priester wil enkele dagen blijven om kennis te maken. Hij is pastoor in een parochie in Tripoli (Libanon). En de Libanese orthodoxe monnik en diaken die een tijd geleden een week bij ons verbleef is nu teruggekeerd om te blijven. Hij heeft acht jaar gedoceerd in de Libanese universiteit van Notre Dame de Louaize en elders. De Lauden van het feest van O.L.Vrouw van de Karmel werden plechtig voorgegaan door deze Libanese priester en de diaken, waarna ik de eucharistie celebreerde. En woensdag nodigde abouna Georges van Qâra deze Libanese priester, de diaken en mij uit om zijn parochie te komen bezoeken. We gingen naar de St Michaelkerk, naar het kleine orthodoxe kerkje van de 4e eeuw en bezochten verschillende families, die ons allen even dringend uitnodigden om te blijven eten, wat we bij de laatste familie ook deden. Onze orthodoxe vrienden hebben er geen enkele moeite mee om hun dankbaarheid telkens uit te drukken in een liturgische zang. En ze zingen niet met een fijn piepstemmetje maar uit volle borst als een donder die uit de Libanon komt.

 » Lees verder

13-07-19 11:44:00,

ShareTweet

Share this on WhatsApp
XIV/27
Vrijdag 12 juli 2019

DONEER EN STEUN ONS WERK
DONATE AND SUPPORT US:
IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

Christenen in Syrië

Katholieke en orthodoxe christenen kunnen het in Syrië over het algemeen erg goed met elkaar stellen, afgezien van enkele strengere groepen. Er komen ook vele orthodoxe christenen bij ons op bezoek. Vorige vrijdag was het onverwachts druk. Om acht uur ’s morgens eindigen we dan de wekelijkse nachtaanbidding maar ruim voor die tijd was er al een autobus met christelijke vrouwen uit Tartus. Ze kwamen muisstil in de kerk binnen. De meesten gingen eerst de grote iconen van Jezus en Maria vereren door ze te kussen, met de hand of het voorhoofd aan te raken en een kruissteken te maken. Velen gingen daarna knielen op de grond, hoewel aanbidding in oost en west een ander accent heeft en in het oosten eerder heel de liturgie een daad van aanbidding is. Nadat we de uitstelling van het Allerheiligste Sacrament afgesloten hadden, kwamen vele vrouwen de zegen vragen of gebed voor zieken van hun familie. Deze groep was nauwelijks weer vertrokken of er arriveerde een autobus met christelijke vrouwen uit Damascus. Toen zij klokkengelui hoorden, vroegen ze of zij ook mochten deelnemen aan de Eucharistie. Het was voor ons een uitnodiging om extra aandacht aan hen te besteden en hen een aangepast sermoen te geven.

In de late namiddag werden we in het kleine dorpje Chafar verwacht voor de doop van een neefje van een van onze medezusters, nl een zoontje van haar oudste zus. Het is het laatste dorpje vóór Sadad en uitsluitend bewoond door 400 Syrisch orthodoxe christenen, wat we voorheen ook niet wisten. Toen we toekwamen aan het huis van die oudste zus, samen met haar ouders die nu bij ons verblijven, leek het alsof er een trouwfeest op handen was. Vooral de vrouwen en de kleine meisjes waren op hun mooist uitgedost. Er was een flinke groep familie, vrienden en kennissen aanwezig. Vanaf dit huis ging het in stoet naar de kerk, enkele honderden meters verder. Vrouwen namen de leiding met ritmische gezangen en handengeklap, ondersteund door tromgeroffel van de jongens. In de kerk werden we heel hartelijk begroet door abouna Elias,

 » Lees verder

22-05-19 07:52:00,

ShareTweet

Share this on WhatsApp
XIV/19
Vrijdag 17 mei 2019

DONEER EN STEUN ONS WERK
DONATE AND SUPPORT US:
IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

Flitsen

Grote werkzaamheden. De motor die het water van een diepte van 1200 meter naar boven brengt (als er elektriciteit is!), is kapot. Onze ingenieurs waren al verwonderd dat deze motor het zovele jaren heeft uitgehouden. Niettemin moet nu dringend een nieuwe motor geïnstalleerd worden want geen water is geen leven. En een week later was de klus geklaard met de hulp van een enorme kraan. De volgende dag werd gebruik gemaakt van dat zelfde gevaarte om een container van het dak te lichten en bij de andere containers achteraan de nieuwbouw te plaatsen. Het lijkt kinderspel en in zekere zin is het dat ook, dank zij die kraan en de man die ze bedient. Toch is hiervoor nog een tweede man nodig die op de container klimt om 2 kabels vast te maken aan de hoeken van de container en aan de haak van de kraan. En deze haak is iets anders dan een toespeld. Als je daar per ongeluk een tik van zou krijgen, ben je gegarandeerd uitgeschakeld.

En dan een eventuele bouw van een vleugel voor de mannelijke tak, toegewijd aan de Heilige Jozef, in de kleine binnentuin. Toen onze streek in hoogste gevaar verkeerde hebben we, op aanraden van de plaatselijke veearts, deze (vrij grote) binnentuin open gesteld voor allerlei loslopend gedierte: koeien, schapen, geiten, eenden, kippen… Die tuin was toen werkelijk een beestenstal. De bewoners van vele omringende boerderijen waren ijlings gevlucht. Toen het gevaar geweken was, bleek een van de boeren ons uitzonderlijk dankbaar omdat hij zijn koeien terug kreeg. En voor ons was het ook gunstig. Toen we een week geen water hadden, kregen we ruimschoots melk. Sindsdien is deze binnentuin een rommelige boel gebleven, die nu eindelijk opgeruimd wordt. Naast de nieuwe aanplantingen van granaatappelbomen, citroenkruid en rozen van Damascus, wordt midden een mooie weg aangelegd met rotsstenen. Het hoekgebouw herbergt enerzijds de schrijnwerkerij en anderzijds een grote opslagplaats van allerlei sanitair materiaal. Boven deze twee gebouwen zou het klooster voor de mannen mogelijk gebouwd kunnen worden. Er zijn plannen gemaakt en op het dak afgetekend.

 » Lees verder

27-04-19 09:39:00,

ShareTweet

Share this on WhatsApp
XIV/16
Pasen 21 april 2019

DONEER EN STEUN ONS WERK
DONATE AND SUPPORT US:
IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

Een witte Palmzondag

Terwijl bij ons doorgaans de kleur rood is wordt hier Palmzondag in het wit gevierd. Abouna Georges kwam ’s middags bij ons de byzantijnse liturgie vieren met palmwijding en processie. Het was een erg feestelijk gebeuren. Hij vroeg om hem bij te staan bij de viering in de parochie in de late namiddag. Zo trok ik met twee fraters naar Qâra. Het werd een echt kinderfeest. Bij de ingang deelden jongeren aan ieder een sticker uit om op te plakken: een icoon van de intocht van Jezus in Jeruzalem. De midden gang in de kerk was versierd als bij een huwelijk, met bloemen en linten. De kinderen en vooral de meisjes waren als bruidsmeisjes getooid. Ook sommige mannen en jongens waren in het wit. Allen waren feestelijk gekleed. Ook de priesters waren in schitterende witte kazuifels. Tijdens de processie na de mis droegen de kinderen versierde kaarsen. En daarna wilden vele ouders van hun kinderen of van het hele gezin een foto voor het altaar samen met de priesters. ’s Avonds hebben we met de gemeenschap deze mooie dag besloten met een klein kampvuur aan de kluizenarij. En zo hebben we de Goede Week feestelijk ingezet.

De eerste dagen van de Goede Week wordt bij de lange diensten nog een extra morgendienst gevoegd. Woensdag was er de wijding van de heilige olie, een liturgie van nagenoeg 2,5 uur met vele en lange gebeden, zeven lezingen en zeven evangelies, waarin alle Bijbelse teksten aan bod komen in verband met genezing en olie. Op het einde vraagt ieder plechtig om vergeving aan de gemeenschap en wordt dan gezalfd met de gewijde olie op het voorhoofd en de handen. Zo is dit een dienst van genezing en vergeving. Op Witte Donderdag en Goede Vrijdag zijn nagenoeg gans de dag en nacht aan gebed gewijd. Na de plechtige byzantijnse eucharistie (van de heilige Basilius), werd het altaar ontruimd, met water gewassen, met parfum besprenkeld en met nieuwe doeken bekleed. Hieraan nam heel de gemeenschap deel, staande rond het altaar. In de crypte vond een intense gemeenschappelijke verzoeningsdienst plaats.

 » Lees verder

13-04-19 04:14:00,

ShareTweet

Share this on WhatsApp
XIV/15
Vrijdag 12 april 2019

DONEER EN STEUN ONS WERK
DONATE AND SUPPORT US:
IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

Flitsen
Vorige donderdag baden we “de grote canon van de boete” met veel knielen en buigen tot op de grond. De vrijdagavond werd voor het laatst de uitgebreide akathisthymne gezongen. Die liturgie heeft iets van een Mariaal volksfeest. Met heel de gemeenschap namen we deel aan deze viering in de parochiekerk, waar een 60-tal mensen actief bij aanwezig waren en die bijna twee uur duurde. Een van de grotere meisjes nam de leiding om met de kinderen de Maria icoon onder een baldakijn te versieren met linten, bloemen en kaarsen. Ze waren net klaar voor de dienst begon. Op de 5e zondag van de vastentijd wordt de heilige Maria, de Egyptische herdacht. Zij was in dienst van de verrijzeniskerk in Jeruzalem en trok dan voor 18 jaar naar de woestijn om daar een leven van gebed en strenge vasten te leiden (5e-6e eeuw). Zij wordt beschouwd als een voorbeeld van boete. Het was voor ons een gelegenheid om ’s avonds met allen de film van haar leven te bekijken.
Een twintigtal jongeren van het Syrisch orthodox seminarie te Seydnaya kwam zaterdag op bezoek, allemaal in dezelfde eenvoudige zwarte toog. Het zijn monniken en enkele seminaristen. Het was een korte maar hartelijke ontmoeting.
Gans de zaterdag was de Iraanse TV aanwezig om opnamen te maken en interviews af te nemen. Ze willen vooral vernemen hoe we die zware periode van eind 2013 hier hebben beleefd, hoe we beschermd werden en tenslotte hoe we het er levend van afgebracht hebben. Ook van de Eucharistie wilden ze enkele beelden maken.

Tijdens het weekend verbleven hier een viertal Amerikanen van verschillende organisaties die meehelpen aan projecten van humanitaire hulp. Ze komen verder afspreken met moeder Agnes-Mariam. En zoals we al enkele zondagen gedaan hebben gingen we uitgebreid ontbijten aan de kluizenarij waar een vuur werd aangelegd. We vernamen tevens een en ander over het vluchtelingenkamp van Al Hol (N.O. Syrië, provincie Hassake, grens met Irak), dat namens onze gemeenschap (MSJM = Monastery Saint James the Mutilated) kon opgericht worden nadat het laatste bolwerk van de islamitische staat in al Baghouz opgeruimd werd.

 » Lees verder

07-04-19 08:39:00,

ShareTweet

Share this on WhatsApp
XIV/14
Vrijdag 5 April 2019

DONEER EN STEUN ONS WERK
DONATE AND SUPPORT US:
IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

De grote vasten, een sfeerbeeld
Naargelang de vasten vordert, worden de gebeden in de liturgie intenser. Zo baden we gisteren “de grote canon”, een schitterend gebed van meer dan twee uur, waarbij heel het Oude en Nieuwe Testament overlopen wordt met de vele gelegenheden die om vergeving vragen. En er is nogal wat beweging bij. Voor ieder gebed wordt geknield en gebogen met het hoofd tot op de grond (zeker meer dan 100 keer!). Tevens heerst er een grotere rust en stilte dan anders, afgezien van de regelmatige explosies van de kinderen. Wekelijks komen ook verschillende gezinnen om deel te nemen aan de eucharistie of om gebed te vragen voor de genezing van een gezinslid of bevrijding van een van de kinderen die als Syrisch soldaat gekidnapt werd door terroristen en waar men al jaren niets meer van vernam. Het zijn meestal christelijke gezinnen maar ook moslimgezinnen komen af en toe om gebed of genezing vragen. Verder komen wekelijks een vijftiental gehandicapten uit het dorp om zich een dag met ons te amuseren. Dit is altijd een vreugdevolle ontmoeting voor hen en voor ons. Zo integreren zij steeds meer in het gewone leven, wat vroeger hier ondenkbaar was. Het is de bedoeling dat we de samenwerking met hen nog uitbreiden. En ondertussen hebben we al verschillende dagen een beetje Belgisch weer gehad met ‘s morgens zon en ‘s namiddag regen, wat hier een zegen is. En daardoor zie je tussen de bomen op het terrein overvloedig het gras met kleine gele bloemetjes opschieten, waar de schapen zich te goed aan doen.

Omdat er in november al regen gevallen is zijn er in het gebergte een soort paddenstoelen (kama) te vinden die door de mensen van het dorp gegeerd zijn. Ondertussen blijven de regelmatige lange perioden van onderbreking van elektriciteit en internet voortduren, maar we trekken onze plan en richten onze dagorde er naar. Wat minderen op dit gebied kan geen kwaad, al is het soms erg vervelend. Trouwens, de vasten dient om materieel wat minder afhankelijk te worden en geestelijk sterker, waardoor we in staat zijn Jezus’ volgeling te worden met een voor onze tijd noodzakelijk missionair vuur.

 » Lees verder

30-03-19 10:23:00,

ShareTweet

Share this on WhatsApp
XIV/13
Vrijdag 29 maart 2019
Flitsen uit de gemeenschap

DONEER EN STEUN ONS WERK
DONATE AND SUPPORT US:
IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

Van munitiekisten naar boekenkasten
Onze streek had een volkscentrum nodig voor onthaal, retraites en conferenties. De ruwbouw van dit nieuwe gebouw van Mar Yakub was net klaar toen de oorlog tegen Syrië uitbrak. Meubels waren er nog niet. Geleidelijk werd het een en ander gemaakt of aangeschaft. Nu zijn er 12 munitiekisten, die her en der nog rondslingeren proper gemaakt, van het deksel ontdaan en geschilderd. Met twee schapjes er in zijn het nette boekenkastjes. Ze kunnen nu de geestelijke munitie voor schietgebeden opslaan.

De Grote Completen van de vasten
De vasten wordt hier liturgisch meer gevierd dan het doorgaans in het westen gebeurt. En het zijn niet alleen de liturgische gebeden die langer en talrijker zijn. In de parochies worden van maandag tot donderdag iedere avond de grote completen gezongen terwijl op vrijdag de akathisthymne wordt gezongen. Dinsdagavond was de pastoor van Qara verhinderd en vroeg of wij wilden voorgaan in zijn plaats in de parochiekerk. Tot onze blijde verwondering waren en tussen de 30 en 40 aanwezigen en goed verdeeld: mannen, vrouwen, jongeren en kinderen. Buiten het begin, het einde en enkele gebeden tussenin werd alles door de parochianen zelf gebeden en gezongen. Eerst komen zeven psalmen, vervolgens een lange reeks aanroepingen (naar Jersaja 8) telkens beantwoord met “omdat God met ons is”. Dan wordt de voorspraak van heiligen ingeroepen, telkens beantwoord met “spreek ten beste voor ons, zondaars”, de geloofsbelijdenis, psalm 50 en nog drie psalmen. Een lofprijzing wordt telkens beantwoord met “God van de legermachten…” Er is nog een lange doxologie. Aan het einde zijn er enkele lange gebeden en uit de gebeden van de hl. Efrem worden drie korte smeekbeden gezegd, waarbij ieder knielt en met het hoofd buigt tot op de grond: Heer, geef mij geen geest van luiheid, nieuwsgierigheid en praatzucht; geef mij een geest van wijsheid, geduld, nederigheid en liefde; laat mij mijn eigen fouten zien en niet oordelen over een ander. De grote completen eindigen dan met voorbeden (voor de president, de bisschop, de overste, voor het land,

 » Lees verder

17-03-19 08:56:00,

ShareTweet

Share this on WhatsApp
Na wat Internet problemen, in het klooster, nu weer een nieuwsbrief van Pater Daniël, Qara, Syrië.

DONEER EN STEUN ONS WERK
DONATE AND SUPPORT US:
IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

XIV/11
Vrijdag 15 maart 2019

Een mini oecumenische top
Begin februari werden in Anabek de oecumenische ontmoetingen hervat tussen de priesters en pastorale verantwoordelijken van de verschillende ritussen van orthodoxen en katholieken in Qalamoun. De volgende ontmoeting is vorige zaterdag bij ons doorgegaan. We waren deze keer slechts met 8 priesters. Het is nu de drukke tijd voor de parochies omdat er vele vastenactiviteiten gehouden worden. Het delen van de zorgen en het zoeken naar efficiënte oplossingen gaat evenwel onverminderd verder. Een van de priesters heeft de voorbereidingen getroffen om volgende maand te beginnen met een tv-zender de Syrisch orthodoxe kerk met een eenvoudige maar degelijke en boeiende verkondiging van het Evangelie. Verder beginnen vormingsdagen voor universitairen vorm te krijgen. Het was ook nu weer een aangename, bemoedigende ontmoeting. Vandaag kregen we nog een oecumenisch annex. De Grieks-orthodoxe bisschop van de “vallei van de christenen” (streek van Tartous in het gebergte), Dimitrios Charbeq kwam ons bezoeken en nam de tijd om kennis te maken.

Pakistaans bezoek
Een jonge, erg dynamische Pakistaanse priester wil deze week met ons komen meeleven. Meteen brengt hij ons op de hoogte van de toestand in zijn land. Christenen zijn doorgaans niet zo arm maar wel zwaar onderdrukt in dit islamitisch land. Er zijn ’n miljoen christenen of minder dan 0,5 % van de bevolking en de christenen blijven wegtrekken. Samen met de hindoes, de boeddhisten, en sikhs vormen zij de heel kleine minderheid. Christelijke vieringen en verkondiging zijn mogelijk maar erg moeilijk en niet zonder gevaren. Hij is aangenaam verrast door het respect waarmee de moslims ons hier omringen en wij hen. Wij kunnen hier ook het christelijk geloof vrij verkondigen en leven in harmonie. Hij toont ons een foto van hem toen hij recent opgenomen werd in het ziekenhuis. Een moslim had hem een zware hoofdwonde toegebracht omdat hij christen en priester is. Het gerecht komt hier niet in tussen. De officiële talen zijn vooral Urdu, Punjabi en Engels. Het Urdu lijkt erg op het Arabisch en deze twee zijn blijkbaar met elkaar verwant,

 » Lees verder

12-01-19 01:42:00,

Share this on WhatsApp
DONEER EN STEUN ONS WERK
DONATE AND SUPPORT US:
IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

gXIV/2
Vrijdag 11 januari 2019

Epifanie
Het feest van de Openbaring op 6 januari, Epifanie genaamd, is in het oosten het eigenlijke grote kerstfeest. De “paramonie” of vigilie werd zaterdagavond al gevierd met de lange “koninklijke uren”. Epifanie herdenkt niet zozeer één historische gebeurtenis, maar het feit dat God in onze wereld kwam, één van ons geworden is en zich op verschillenden wijzen heeft geopenbaard: door zijn geboorte in Bethlehem vooral natuurlijk, de verschijning aan de herders, de openbaring aan de magiërs en bijzonder de Godsopenbaring tijdens de doop van Jezus in de Jordaan. Na het lange morgengebed, gevolgd door de Eucharistie is er nog de viering van de wijding van het water met lange, erg mooie gebeden. Dit gebeuren heeft helemaal de sfeer en de inhoud van de wijding van het doopwater tijdens de paasnacht in de Latijnse liturgie. Het eindigt met overvloedige besprenkelingen. Abouna Georges, die in deze dienst voorging, doopte een bussel rozemarijntakken in de doopvont en zorgde voor hele regenvlagen over de aanwezigen. Daarna gaat men van het water drinken en er zijn gelaat mee wassen.

Het was de bedoeling dat we begeleid door de gemeenschap zouden rondrijden op een ezel om het hele terrein met dit wijwater te zegenen. Helaas blies ondertussen een zeer sterke stormwind deze goede bedoelingen van de baan, zodat we deze liturgische dienst moeten uitstellen naar een latere datum. Aan de kinderen was al een tijdje geleden een uitstap beloofd. Zij mochten met de fraters naar Deir Attieh om er een pizza te eten. ’s Avonds waren we allen samen in de zaal van onze volksmarkt (sjoek assjabie) aan de rand van de autostrade in Qâra. De zaal zat overvol met jeugd uit Qâra. Daar volgden we op groot scherm de voetbalmatch van de Azië cup 2019, Syrië tegen Palestina, gespeeld in het stadium van de Verenigde Arabische Emiraten. Al ben ik helemaal geen voetbalfan en nog minder -kenner, ik vond het best spannend. Deze eerste match van Syrië eindigde op een 0-0, hoewel in de tweede helft Syrië sterker leek. Deze twee ploegen vertegenwoordigen de moedige weerstand van twee volken tegen de waanzin van een vernietigende zionistische-Amerikaanse wereldoverheersing.

 » Lees verder

29-12-18 10:40:00,

Share this on WhatsApp

DONEER EN STEUN ONS WERK

DONATE AND SUPPORT US:
IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

XIII/52
Vrijdag 28 december 2019

Kerstvieringen

Vorige zondag namen we weer deel aan de misviering van de parochie in Qâra. De volgende dag, maandag 23 december kwam abouna Georges om bij ons de byzantijnse eucharistie te vieren nadat we de “koninklijke uren” (zo genoemd omdat destijds in Constantinopel hierbij de keizer aanwezig was) en de “paramonie” (vigilie, vespers van Kerstmis) gezongen hadden. De koninklijke uren zijn de “kleine uurtjes” van ons getijdengebed met telkens drie psalmen, twee lezingen en een evangelie, afgewisseld met gebeden, gezangen en zegeningen. In de vespers is een processie voorzien. De eucharistie die daarop volgt is die van de heilige Basilius. En na de eucharistie is er zegening van het brood, waarbij ieder gezalfd wordt met olie en een stuk brood in wijn gedompeld ontvangt. We begonnen de dienst om kwart voor 11 en eindigden om half twee. Na de maaltijd was er een ruimde tijd vrij tot ’s avonds, hoewel enkelen inmiddels naar de parochie gingen voor de eucharistie met de kinderen.

Om 20.15 u begon de lange kerstviering die eindigde om half een. Ook de gasten en het moslimgezin, medeverantwoordelijk voor het terrein, hebben het tot op het einde meegemaakt. Het begon met een bezinning bij de kerststal door moeder Agnes Mariam. Daarop volgde de zogenaamde “caminata”, een traditie uit de Spaanse Carmel. Moeder Agnes-Mariam met het beeld van Maria en ik met het beeld van de hl Jozef gingen aankloppen van deur tot deur om te vragen of de bewoner/ster bereid was Maria en Jozef te ontvangen om het Kind Jezus te laten geboren worden. Ondertussen worden de vele strofen gezongen in het Spaans, Frans en Arabisch. Het is een zeer ritmische melodie waarbij iedereen iets heeft om de zang met muziek te ondersteunen: castagnetten, cymbalen, tamtam, iets dat rammelt of geluid maakt. Zo gingen we alle kamers af van de zusters, de fraters, de gasten en allen die bij ons verblijven. En inderdaad, ieder had eigen kamer netjes en proper gemaakt voor het bezoek. Voor de kinderen kon dat niet lang genoeg duren. We eindigden in de kleine kapel van de nieuwbouw. Hierna was het tijd voor de “primen”,

 » Lees verder

05-11-18 09:44:00,

Share this on WhatsApp

RED: Dit is voorlopig de laatste nieuwsbrief. Pater Daniël is nu al op weg naar België en Nederland. Ik zal samen met hem terugreizen naar Syrië op 25 November en een langere tijd in Syrië blijven!

Doneren kan altijd nog op: DONEER EN STEUN ONS WERK DONATE AND SUPPORT US: IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

Goede Vrienden,
Deze maand zal ik, als ‘t God belieft,  een 2,5 week verblijven in
mijn gemeenschap van de abdij van Postel. In die tijd heb ik volgende
voordrachten aanvaard:
1) Op dinsdag 13 november, 20.00 u, vanwege Davidsfonds en parochie te
Sint Niklaas in de hoofdkerk;
2) Op vrijdag 16 november, 20.00 u  te Groningen  in de kathedraal,
Radesingel 4.
3) Op donderdag 22 november van 19.30 u tot 22.00 u in “vijverzaal”
Boerke Mutsaers, Vijverlaan, 2 Tilburg, samen met Janneke Monshouwer
http://www.niburu.co/index.php?option=com_content&view=article&id=13377:aaa-lezing-janneke-monshouwer-en-pater-daniel-maes&catid=6:agenda-etc&Itemid=18;
4) Op vrijdag 23 november, 19.30 u vanwege Davidsfonds Anderlecht,
missiehuis van Scheut, Ninoofsesteenweg 548, 1070 Brussel
Ik zal spreken over “Syrië: menselijk drama, heldhaftig verzet en
keerpunt in het wereldgebeuren”. Hierbij wil ik tevens wijzen op onze
verantwoordelijkheid als mens en als christen.  In Groningen zal ik
niet alleen over Syrië handelen maar ook over het heikele thema dat ik
in ons boek “Hoe een paus gelijk kreeg” grondig heb uitgewerkt. Tevens
wil ik enige Syrische producten, souvenirs, artisanale voorwerpen
e.d.m. meebrengen en aanbieden.

NIEUWSBRIEF

XIII/44
Vrijdag 2 november 2018
Flitsen uit het leven van de gemeenschap

Olijvenoogst volbracht
Tegen de verwachting in zijn de olijven van de ongeveer 500 bomen deze week allemaal geplukt, 12 zakken vol, 4 à 500 kg. We hebben er overdag onder een aangename zon uren aan besteed. Er zijn echter vele kleine bomen die weinig of niets opleveren, ook omdat ze de voorbije jaren wegens de oorlog niet verzorgd werden. Zij zullen geleidelijk zeker steeds meer olijven voortbrengen omdat ze nu goed verzorgd worden.

 » Lees verder

30-10-18 07:47:00,

Share this on WhatsApp

(van afgelopen vrijdag – iets later dan gewoonlijk)

DONEER EN STEUN ONS WERK

DONATE AND SUPPORT US:

IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

XIII/43
Vrijdag 26 oktober 2018

Olijvenoogst
De oogst van de granaatappels is dit jaar erg goed geweest. Er zijn een dertigtal bomen of struiken van verschillende grootte. We hebben ze goed verzorgd door ze om de tien dagen flink wat water te geven. Het resultaat is, naar schatting, een goede 300 kg prachtige grote granaatappels vol met rode (of witte) bolletjes en veel sap. Het is een aangenaam oogsten. Er zijn zoete en zure. De zoete worden bij voorkeur als nagerecht gegeten. De zure worden verwerkt tot een jus, erg gegeerd o.m. als saladedressing.

Inmiddels is de grote olijvenoogst begonnen. Er zijn ongeveer een 500 olijfbomen met vele takken en bladen, dicht bij elkaar. Onder de boom wordt een zijl gelegd en met een kleine hark worden de olijven van de takken getrokken. Je moet wel goed opletten dat je de olijven op het zijl niet met je voeten vertrapt. Dank zij het zijl kunnen de olijven gemakkelijk samengebracht en in een doos geschud worden. Er zijn licht groene en donker blauwe olijven. De olijven zijn vooral gegeerd voor de olie en zijn ook bijna altijd bij iedere maaltijd aanwezig. Dit jaar is de olijvenoogst minder goed, omdat het onverwachts tijdens de zomer flink geregend heeft, waarmee insecten gekomen zijn die sommige olijven hebben doen verdrogen. Toch zijn er ook een aantal bomen met prachtige grote olijven. Het zal een tijd duren vooraleer alle olijven geplukt zijn.

Nachtaanbidding
Na onze gemeenschapsretraite hebben we besloten wekelijks een nachtaanbidding in de crypte te houden van donderdagavond tot vrijdagmorgen. Ieder kiest een uur waar hij of zij ook de volgende keren trouw aan kan blijven. Deze week zijn we er mee begonnen. Het was ook juist die nacht dat hier het uur verzet wordt naar wintertijd. Een gure wind, storm, bliksem kregen we er bovenop. Dat betekent vele uren geen elektriciteit en internet. Het komt de nachtaanbidding alleen maar ten goede.

Een erg moeilijke bevalling
Syrië is als het ware zwanger van de vrede en het einde van de oorlog,

 » Lees verder

26-10-18 09:12:00,

Share this on WhatsApp

(Dit is een verlate nieuwsbrief, daar ik laatste week in Libanon was en die van afgelopen vrijdag niet kon delen).

DONEER EN STEUN ONS WERK

DONATE AND SUPPORT US:

IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

XIII/42
Vrijdag 19 oktober 2018

Flitsen uit het leven van de gemeenschap

Kankerpreventie
In de volksmarkt (soek assjabie), aan de rand van Qâra werd zaterdag een samenkomst georganiseerd voor de preventie van borstkanker, nadat in Damascus hierover een congres gehouden werd en er een nationale campagne loopt betreffende deze preventie. In 2018 zouden er wereldwijd 2 miljoen vrouwen met borstkanker bijgekomen zijn (volgens Global Fund for Cancer Research). Onze jonge oncologe had in Damascus deelgenomen en gaf nu ook in deze volksmarkt een voordracht in aanwezigheid van de minister van volksgezondheid en de bevolking van Qâra. De gemeenschap mocht hierop niet ontbreken. Daarna bracht de minister nog een blits bezoek aan onze gemeenschap op het ogenblik dat bijna iedereen nog op de volksmarkt was.

Uitstap in de bergen
Zondag na de eucharistie en het middageten trokken we allen naar het Anti-Libanongebergte, langs een andere weg dan gewoonlijk. Voor het gebergte namen we een weg links om dan naar het gebergte toe te rijden en te voet verder te klimmen. Het was lopen over niets dan rotsstenen. We ontmoetten er herders met een grote kudde schapen. En deze herders blijven hier ook overnachten bij hun kudde. Voor ons was het inspannend en ontspannend tegelijk. Een heerlijke namiddag.

Jaarlijkse priesterretraite
De bisschop kwam even langs en nodigde me uit om deel te nemen aan de priesterretraite in Seydnaya, waar ik graag op inga. Abouna Georges van Qâra kwam me maandagmorgen halen en we reden door de mooie christelijke dorpjes Ma’arat en Ma’arouna met schitterende huizen en villa’s vooraleer we Seydnaya bereikten. Zo kwamen we in het voormalige klein seminarie Mar Tuma (hl. Thomas) toe. Het is een prachtig, groot en vrij nieuw gebouw, gelegen op een hoogte en aan de voet van de berg van de cherubijnen, waarop de Russen in volle oorlog het grootse beeld van Jezus Christus de Verlosser geplaatst hebben (14 oktober 2013.) Het staat er nog en is zichtbaar vanuit Jordanië,

 » Lees verder

06-10-18 11:38:00,

Share this on WhatsApp

DONEER EN STEUN ONS WERK

DONATE AND SUPPORT US:

IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

XIII/40
Vrijdag 5 oktober 2018

Een nieuw begin
Sinds de oorlog in Syrië hebben we voor het eerst een stille retraite gehouden met heel de gemeenschap. Er gingen drie dagen voorbereiding aan vooraf. Dit was ook nodig. Zowel tussen de zusters, de fraters als tussen de kinderen zitten erg drukke baasjes. De volwassenen zwegen, de kinderen waren uiteraard vrij en gingen gewoon naar school. Het zijn er 7 tussen 5 en 15 jaar, vier meisjes, drie jongens en ze brengen af en toe ook schoolvriendjes mee. Wanneer de volwassenen stil zijn, maken de kinderen ook veel minder drukte. Verder is de gemeenschap betrokken bij de hulpverlening over heel Syrië, waardoor het een komen en gaan is van verantwoordelijken die een stempel en handtekening nodig hebben of hulpgoederen komen ophalen. Tenslotte is er het groeiend aantal bezoekers met kleine en grote groepen. Maar toch, van donderdag tot maandag was het erg stil.

De retraite werd geleid door Rafael, een leek, een Chileen. Van kleins af was hij al aangetrokken door stille aanbidding en het is zijn leven geworden. Driemaal per dag leidde hij ons binnenin in een uur stille, contemplatieve aanbidding. Hij gaf slechts enkele eenvoudige raadgevingen om stil te worden uiterlijk en innerlijk, om ons lichaam en onze geest tot rust te laten komen en om ook zo te blijven zonder te bewegen. Hij nodigde ons uit om bij het begin met gewoon oogcontact elkaar te verwelkomen. Tevens gaf hij een woord uit de Schrift, meestal van het evangelie van de dag. De rest was stille aanbidding bij het uitgestelde Allerheiligste sacrament. Dit bleef overigens gans de dag uitgesteld, waarbij ieder een tijd voor zich nam en van zondagavond tot maandagmorgen hielden we bovendien gans de nacht doorlopende aanbidding. Dit had plaats in de crypte, waar wij in 2013 ook samen waren en overleefden in zeer gevaarlijke omstandigheden. Na het laatste uur contemplatieve aanbidding ’s avonds werd het Allerheiligste Sacrament terug in het tabernakel geplaatst en eindigden we met te delen hoe we persoonlijk deze dag hadden beleefd. Velen getuigden van de indringende weldaad van deze stilte. Daarna gaf moeder Agnes-Mariam,

 » Lees verder

29-09-18 08:02:00,

Share this on WhatsApp

DONEER EN STEUN ONS WERK

DONATE AND SUPPORT US:

IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

XIII/39
Vrijdag 28 september 2018

Flitsen

Voorbereiding
We willen in de gemeenschap een stille retraite houden en daarvoor is enige voorbereiding getroffen. Maandag zijn we nog met enkele zusters en een gast op bezoek geweest in Sadad en de Syrisch orthodoxe gemeenschap waarmee we inmiddels nauwe contacten onderhouden. We bezochten nogmaals de “martelares” van het dorp, het oude vrouwtje dat moederziel alleen is, door terroristen voor dood werd achtergelaten maar herstelde. Ze kreeg een schuurtje dat nu tot een woning met twee kamers wordt omgebouwd, wat ze ons fier toonde. We baden samen in de kerk en bezochten nog een aantal dorpelingen. De pastoor, abou Michael en de christenen rekenen er op dat we hen ook financieel blijven helpen. Het gaat vooral om de aanschaf van materiaal voor de heropbouw, het werk zullen ze zelf wel doen. Dinsdag en woensdag waren nog voorbereidingsdagen om op donderdag met een echte stille retraite voor heel de gemeenschap te kunnen beginnen. Daarover hopelijk volgende keer meer. En dan krijg je geen bericht over de oorlog buiten ons, we leggen ons toe op de strijd in onszelf.

Ministerieel bezoek
Deze week kregen we weer de minister van bevoorrading samen met zijn vrouw op bezoek. Ze waren reeds eerder bij ons. Hij heeft zowat de functie van de aartsvader Jozef in Egypte tijdens de hongersnood. Hij vroeg moeder Agnes-Mariam om mee de middelen te helpen zoeken om meer mensen in de agricultuur te werk te kunnen stellen zodat ze voor hun eigen voeding kunnen zorgen. Zo hebben we in Aleppo al 5000 families kunnen helpen. Tevens vroeg hij in Indië (moeder Agnes-Mariam gaat in Indië binnen kort een retraite geven) eens uit te zoeken of vandaar materiaal en prothesen kunnen komen voor gehandicapten. Vanuit ons klooster MSJM (Saint Jacques le Mutilé) worden nu ongeveer 1000 mensen als betaalde krachten ingezet in de hulpverlening over heel Syrië. In het begin kregen we veel tegenwerking en verdachtmaking. Ondertussen is er een sterke en goede geest met een vijftal verantwoordelijken en moeder Agnes-Mariam als eindverantwoordelijke. Nu zijn het de grote organisaties die achter ons komen om mee te werken.

 » Lees verder

08-09-18 01:32:00,

Share this on WhatsApp

DONEER EN STEUN ONS WERK

DONATE AND SUPPORT US:

IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

 

XIII/36
Vrijdag 7 september 2018

Flitsen

Een nieuw schooljaar
Zondag morgen gingen de meisjes terug naar school en maandagmorgen ook de jongens. We begrijpen best waarom sommige moeders uitkijken naar het einde van de vakantie. Omdat aan de kinderen al lang een uitstapje beloofd was als afsluiting van de vakantie mochten ze zondagavond naar de “tuin van de hoop” in Qâra. Het is een domein van een rijke man, omgebouwd tot een soort recreatiecentrum met een podium, een speeltuin, een volleybalveld, basket, pingpong…, allemaal vrij. Het heeft iets van een Japanse tuin. De kinderen kregen een lekkere sandwich met frisdrank en meer moesten ze niet hebben.
Herstel van een plastieken dak.

Zondagnamiddag kwamen arbeiders om het laatste kapotte plastieken dak te herstellen. Hiervoor waren grote plastieke platen aangeschaft die aan beide kanten met bruin papier beplakt zijn. Het verwijderen van dit bruin spul is een delicate onderneming, waar we de voorbije week al aan gewerkt hadden. Ook de kinderen waren bereid te helpen, in het vooruitzicht van hun beloofde uitstap.

St. Michiel
Woensdagavond waren we met heel de gemeenschap aanwezig in de parochiekerk van Qâra om de patroonheilige, de aartsengel Michael te vieren met een plechtige vesperdienst gevolgd door de eucharistie. Ook de Grieks-orthodoxe priester van Deir Atieh, abouna Paisios, was aanwezig in “het heilige der heiligen”, al celebreerde hij niet mee, uit respect voor de onderlinge afspraken van de twee kerkgemeenschappen. Enkele grote jongens zorgen voor de groep misdienaars, jongens en meisjes. Deze laatsten zijn mooie gekleed en zorgen voor de processies die wel viermaal gehouden worden. Na de mis is er dan nog de zegening van het brood, dat gebroken en uitgedeeld wordt terwijl de gelovigen met olie worden gezalfd. In de feestzaal wordt tenslotte een versnapering aangeboden.

De volgende dag, donderdag in de voormiddag kwam abouna Georges van Qâra om voor onze gemeenschap de byzantijnse eucharistieviering voor te gaan. Gedurende heel dit liturgisch feest wordt gebeden dat de Heilige Michael ons mag beschermen tegen aanvallen van buiten af en van binnenuit om een gemeenschap van authentieke christenen te worden.

 » Lees verder

25-08-18 08:51:00,

Share this on WhatsApp

DONEER EN STEUN ONS WERK

DONATE AND SUPPORT US:

IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

XII/34

Vrijdag 24 augustus 2018

Flitsen uit het leven van de gemeenschap

Diploma-uitreiking

De cursus Project Management werd al vroeger afgesloten maar vorige vrijdagavond vond de feestelijke diploma-uitreiking plaats in de ‘volksmarkt’. Het was een uitgebreide ceremonie. Iedereen werd met een zwarte toga bekleed en nam plaats tussen het panel, bestaande uit de coach, abou Zaki, de kolonel, zr. Claire-Marie en ik. Ze kregen hun diploma en er werd een foto genomen terwijl de gediplomeerde fier zijn/haar diploma toonde. De coach sloot af met een dankwoord aan het adres van de gemeenschap. Al ben ik zelf moslim, zo zei hij, ik geef deze cursus geheel in eenheid met de geest van deze gemeenschap. En dat is ook werkelijk waar. We hadden de gelegenheid om het project van verschillenden eens nader in te zien: de opvang van gehandicapten, van weeskinderen, eenzame vrouwen… (allemaal enorm toegenomen wegens deze oorlog). Sommigen hebben het tot een heel boek uitgewerkt. Tot onze verassing zien we dat we er regelmatig in vermeld staan… als geldschieter, dus in feite jullie als weldoeners. Ze rekenen op enige steun bij het begin.
Verrassende oecumenische gastvrijheid.

Zondagmorgen rijden drie zusters, Ibrahim, onze ingenieur en ik naar abouna Michaiel van Sadad. Deze jonge, gehuwde, Syrisch-orthodoxe priester heeft met vrijwilligers een soort medisch centrum opgericht, waarvoor wij hem het nodige materiaal konden bezorgen. Hij is een erg dynamisch en sympathiek man. Ook het dorp Sadad, slechts een 25 km van hier, is een heel bijzonder dorp omdat er alleen maar christenen wonen, ‘n 13.000. Ze weten allemaal dat hun dorp tweemaal in het Oude Testament vermeld wordt (Numeri 34,8 en Ezechiël 47, 16). Er zijn acht kerken, op één na, allen Syrisch-orthodox. Moslims hebben ooit gevraagd er een moskee te mogen bouwen maar de bevolking verkoos homogeen christen te blijven met kerken zonder moskee. Je ziet ook nergens een vrouw of een meisje met een sluier en vele huizen zijn getekend met een kruisbeeld of een Mariabeeld. Je hebt soms de indruk dat je in een christelijk dorp in Libanon bent.

We kwamen toe terwijl de zondagseucharistie al volop bezig was.

 » Lees verder

17-08-18 01:41:00,

Share this on WhatsApp

DONEER EN STEUN ONS WERK

DONATE AND SUPPORT US:

IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

XIII.33
Vrijdag 17 augustus 2018

Flitsen

Zondagmorgen amuseren de fraters en de jongens zich weer in het grote waterbekken. Vooral voor de kinderen kan dit zwemfeest niet lang genoeg duren. Daarna wordt in de schaduw nogmaals een creatief picknick klaargemaakt, waarbij ook de in het vuur gebakken ajuinen niet ontbreken. En daarna is het al bijna tijd voor de plechtige zondagseucharistie. ‘s Avonds rijden we naar Qâra om kleine inkopen te doen. De grote houten banken die grondig afgeschuurd werden, moeten een laagje bescherming krijgen, de ijzeren vuilbakken die erg verroest waren, zijn ook afgeschuurd en zullen nu geverfd worden.
Er is weer een container binnen gekomen maar er waren al werkers bij om die te lossen. De grote zaal onder in de nieuwbouw staat nu vol met emmers, plastikzakken en dozen vol voedsel en kleding, deze keer vooral afkomstig van de Preemptive Love coalition. En dan komen er regelmatig vrachtwagens die het deel komen ophalen dat voor hen bestemd is.

Het hoogfeest van Maria Tenhemelopneming werd plechtig gevierd in de gemeenschap en ‘s avonds nogmaals met de parochianen van Qâra in hun St Michielskerk. En vrijdag deed onze kleine Elias in deze parochiekerk zijn eerste Heilige Communie, waarbij de gemeenschap nogmaals aanwezig was. Er waren samen 10 jongens en 3 meisjes. Het was een zeer feestelijke viering. De bisschop ging voor, samen met archimandriet Naiem van het patriarchaat van Damascus en pastoor van de kathedraal. Verder assisteerden abouna Georges en ik. De kinderen hadden zeer goed gerepeteerd en droegen herhaaldelijk een tekst voor. De ouders waren uiteraard ook op zijn paasbest. Dit is blijkbaar de eerste liturgische feestviering van deze aard “na” de oorlog.

Van dodentunnels naar kunstgalerijen

In de voormalige tunnels van de terroristen in Oost-Ghouta zijn 18 kunstenaars ijverig aan het werk om in de muren hun beeldhouwwerken te beitelen. Het begon met de beeldhouwer en soldaat Mumammed Moalla die in de tunnels van Jobar eer wilde brengen aan de gesneuvelde soldaten en hun familie. De bekende beeldhouwer Anas Qatramiz en anderen hebben zich hierbij nu aangesloten om in Oost-Ghouta kunstgalerijen te creëren.

 » Lees verder

11-08-18 09:19:00,

Share this on WhatsApp

DONEER EN STEUN ONS WERK

DONATE AND SUPPORT US:

IBAN: NL10 SNSB 0902 6349 33

Vanaf deze week zal ik iedere week de nieuwsbrief van Pater Daniel op de sute delen! Pater Daniel is sinds 2010 in Syrië, als pater bij het klooster van Mar Yacub, waar hij elke dag meegemaakt heeft hoe de oorlog door het westen, een imperialistische oorlog, gevoerd is!

NIEUWSBRIEF VRIJDAG 9 AUGUSTUS

Flitsen

Zondagmorgen, aan de oever…
Uit een diepte van 1200 m wordt het water opgepompt om de bomen, planten en kruiden op het terrein te voorzien. Wanneer het water niet naar het terrein wordt afgeleid, stroomt het in een groot waterbekken aan de rand van het terrein, richting Qâra. De verantwoordelijke van het terrein had er voor gezorgd dat er zondagmorgen voldoende water in stond om er te kunnen zwemmen, 1,30 m. En zo zaten we zondagmorgen (bijna) met zijn allen (jongens en mannen) in de grote bassin te plonsen, zwemmen en spelen. Daarna werd een originele picknick klaar gemaakt, in de schaduw van de muur: thee, brood, ajuinen in het vuur gebakken, chocolade en peren. Als afsluiting overwogen we de passage uit het evangelie, aan de oever van het meer van Galilea, over de verschijning van de verrezen Heer Jezus, die Petrus vraagt: “Houdt ge van Mij?”

Bezoekers

Nagenoeg dagelijks komen groepen bezoekers: een pastoor met zijn parochianen uit de buurt of gewoon een groep mensen uit Qâra, veelal met hun kinderen. Ze hebben meestal alles zelf bij om picknick klaar te maken en bieden ons maar wat graag een belegd broodje of wat snoeperij aan. Voor onze gasten hebben we zelf nog een daguitstap geregeld naar het christelijke dorpje Sadad met zijn heel oude kerk en naar Homs, de derde stad van het land in het hart van de Orontesvallei. Bij hun terugkeer ‘s avonds zijn ze onder de indruk van de verschrikkelijke verwoestingen door de terroristen in de buitenwijk van Homs en tegelijk door het bruisende leven van de stad met mensen die positief het leven weer opbouwen. Ze zijn getroffen door de jovialiteit en gastvrijheid van het volk en de harmonieuze samenleving. En vandaag hebben we een uitstap voor hen geregeld naar Seydnaya.

 » Lees verder