Von Drüben tont ein Ruf zu mir:
Dem Feind der Liebe und des Lichts
Ins Auge schauen! Weiter nichts
Verlangt der Engel jetzt von dir!
Nur dass du wie ein Spiegel wirst,
Worin der Damon sich erkennt,
In deiner Läuterung verbrennt,
Das Böse in sich selbst zerbirst.
Der Herr des Schicksals fordert nicht,
dass du die Hand als Richter hebst,
Nur dass du in der Wahrheit lebst:
Der Geist ist selber das Gericht.
(vertaald:)
Uit de andere wereld dringt een stem tot mij:
“De vijand van de liefde en het licht
Kijk hem recht aan in zijn gezicht!”
Niets vraagt de engel meer daarbij.
Alleen dat je als een spiegel wordt
Waarin de demon zichzelf herkent
In jouw loutering zelf verbrandt,
Het boze in zichzelf verdort.
Wat de heer van het lot niet van je eist
Is dat je als rechter terecht hem wijst;
Slechts dat je in de waarheid leeft
En de geest het oordeel in handen geeft.